Κάθομαι στην υπέροχη μπερζέρα σου, αυτήν που πάντα μου παραχωρείς αν και ξέρω πόσο "δική" σου είναι,
διαβάζω το οπισθόφυλλο ενός βιβλίου..... ο χώρος είναι τόσο γεμάτος από βιβλία, θα μπορούσα να ζω για πάντα εδώ.... ανάμεσά τους, μέσα στις σελίδες τους
Πριν λίγο βλέπαμε τα κύματα να σκάνε με ορμή στην άκρη της προβλήτας και ο Βοριάς σφύριζε στ' αυτιά μας κι ανακάτευε τα μαλλιά μας μέσα στην ερημιά της νύχτας
Μα τώρα μέσα στη ζεστασιά του σπιτιού, μού βάζεις Cohen και μου δείχνεις πόσο ευτυχισμένος είναι ανάμεσα στους δύο αγγέλους του
-Τον βλέπεις; με ρωτάς. Σε κανένα άλλο δίσκο δε χαμογελά έτσι. Είναι οι άγγελοι δίπλα του που του χάρισαν το χαμόγελο
Ξέρω τι μου λες.....καταλαβαίνω....
Αλλά το βαλς παραείναι μεθυστικό για να ακούσω οτιδήποτε
Φεύγω....χάνομαι....
στο μυαλό μου στροβιλίζομαι ήδη στη Βιέννη....
και δεν είσαι εσύ εκει δίπλα μου....κανείς δεν είναι
απλά στροβιλίζομαι σ' ενα όνειρο που δεν άρχισε ποτέ
που δε θα τελειώσει ποτέ
ακουμπώντας σ' εκείνον τον ώμο που λέει το τραγουδι
κρύβοντας σχολαστικά τη γιρλάντα που σχηματίστηκε
τη διάφανη ασήμαντη γιρλάντα
που ξεχώρισε την πλάνη και αναδύθηκε
Χάρισέ μου τη ζωή ενός βαλς
....φαντάζει τόσο αληθινή
10 σχόλια:
Καλημέρα Ελένη! Γιορτινή ατμόσφαιρα στη σελίδα σου εμπλουτισμένη με εκλεπτυσμένες μουσικές επιλογές. Το κείμενό σου είναι (για ακόμη μια φορά) πολύ όμορφο. Όπως κι η ονειροπόληση της Βιέννης, που φαντάζει ονειρική αυτή την εποχή. Εγώ πάλι ταξιδεύω αλλού..
Κυρία μου, χορεύετε;
Καλησπέρα Νίκο!
Εσύ μας φέρνεις το καλοκαίρι μέσ' το χειμώνα με τις υπέροχες φωτογραφίες σου και είναι μια άλλου είδους ονειροπόληση αυτή...
Σ' ευχαριστώ και πάλι για όσα μου γράφεις και χαίρομαι πολύ που σου αρέσει o Cohen!
Βεβαίως Nicon! Βεβαίως χορεύουμε!
Περίμενα πώς και πώς να μου το ζητήσει κάποιος!
:)
(ελπίζω μόνο να μην με πατήσετε:) )
Μάζευε γνώση, λάθη και εμπειρίες μισή ζωή,
Τη γνώρισε και σφραγίστηκε για την υπόλοιπη
Κουβαλούσε τον έρωτα και αυτή τον ποιητή με τη βραχνάδα στη φωνή
Στις φωτογραφίες και στα γράμματα έλεγε τις λέξεις ποτέ και πάντα
Εκείνος όχι, γιατί ήξερε πως όλα ξεκινούσαν και τελείωναν μαζί
Έλεγε μόνο το take this waltz, μην ξεχνάς το τώρα.
Το τώρα έφυγε, εκείνη έφυγε και πήρε και τον ποιητή.
Έμειναν μόνο οι μουσικές να θυμίζουν το ψέμα του πάντα
Κερασάκι να γλυκαίνουν οι αναμνήσεις,
σαν το αποτύπωμα του αποκαθηλωμένου πίνακα στον τοίχο,
στο πάνθεον των σβησμένων ερώτων
καινούρια ζωή ξεκινά
το κοντέρ μηδενίζει
τα πάντα αλλάζουν
εκείνος είναι πλέον άλλος
και αυτή εκείνη
αλλά αραιά,
πολύ αραιά και πού
μια στροφή βρίσκει τον δρόμο για το στόμα
τραγουδώντας αλήθειες που άντεξαν μόνο στο χαρτί
”You told me again you preferred handsome men
but for me you would make an exception.
And clenching your fist for the ones like us
who are oppressed by the figures of beauty,
you fixed yourself, you said, "Well never mind,
we are ugly but we have the music.”
πράγματι το "τωρα" εκεινο έφυγε για "πάντα" και είναι τοσο μακρινο, που θα μπορούσε να ειναι η ανάμνηση καποιου άλλου, θα μπορούσε να είναι σκηνή απο κινηματογραφική ταινία...αν η εικόνα του νου και η μελωδία δε γεννούσαν το συναισθημα...το συναίσθημα που της αρέσει να ξαναγεννα στο μυαλό, οταν η μόνη αρεστη πραγματικότητα ειναι εκείνη που κρύβεται εκεί μέσα...(καλα που υπάρχει κι αυτή να της θυμιζει πως κάποτε η ζωή βιωνόταν αλλιώς)
σε λένε Ελένη :))
και σήμερα χορεύεις βαλς!!
όμορφες συμπτώσεις!
και πανέμορφο κείμενο..
σε φιλώ.
..ζωντανή, βιενέζικη ατμόσφαιρα το κείμενό σου!
Καλησπερα.
Για μένα η σύμπτωση ηταν άλλη, Ελένη :)
Κι εγώ ονειρευτηκα κάτι που δεν ήθελα να ερμηνεύσω κατα Freud, Adler και Jung...άλλωστε το συναισθημα που εβγαινε δεν ηταν το επιθυμητο...:)
οπότε προσπέρασα την ερμηνεια...και στέλνω το όνειρο στο σημείο που η μνήμη σπάνια ψάχνει
Όχι...με το βαλς δεν έχει σχέση. Το βαλς κατέχει σπουδαία θέση στο νου
ενα γλυκό απόβραδο σου εύχομαι με ήχους βαλς, ταγκό..ό,τι επιθυμεις!
Και στο μυαλό μου, Ηλία...και στο μυαλό μου!
Καλό σου απόγευμα και να περνάς πανέμορφα!
Δημοσίευση σχολίου