...σαν νάρκη ...χειμερία...μόνο που μετά το ξύπνημα, έλειπε η άνοιξη....θα έρθει ;
πόσο χειμώνα μπορεί να αντέξει κανείς; όντας ξύπνιος ;
φυσώ τους ομόκεντρους κύκλους και τους διαλύω
κάθε κύκλος ένα όνειρο, μερικές ανάσες σιγανές, ανεπαίσθητες και μια πάλλουσα ζωή
μετά άλλοι κύκλοι ή μάλλον πριν
με την άκρη τους με αγγίξανε...κι ο καθένας κάτι ανέσυρε...
αυτοί που γέννησαν την καταιγίδα
κάτι παλιακό, ξεχασμένο στη λήθη....ανύπαρκτο απ' όποια πλευρά κι αν το κοιτάξω
γιατί ταράχτηκαν τα νερά, ....;
δεν μπορείς να πραγματώσεις το αδύνατο
νοσταλγικοί ήχοι ξυπνούν ένα αίσθημα ζήλιας
που δε με αφορά, αλλά γεννιέται.....από ανάγκη
από την ανάγκη
δε θα μάθω ποτέ, γιατί δε θα ρωτήσω.....
μετά θα πονέσω
η επιθυμία αφορά το άϋλο
6 σχόλια:
ύπουλη η χειμωνιά φέτος
και να έχει εδραστεί στα μέσα
σαν περικοκλάδα αγκυλωτή
να ξέρεις πως μιλάς και για μένα
σαν περικοκλάδα αγκυλωτή....μέσα μου μιλάς, Κώστα
Καλησπέρα melissaki...είδα το χειμώνα με τα μάτια μου!
Σ'ευχαριστώ που με έκανες και γέλασα, Ηλία!
Ειλικρινά σ' ευχαριστώ!
Μα κι εσύ... πας γυρεύοντας!
Τόσο ωραίο βιντεάκι διάλεξα να βάλω....γιατί δε στάθηκες εκεί;
Κι ήθελες να πας παρακάτω;
Δεν έχεις προσέξει, ότι όποτε γράφω μελαγχολικά....το σκεπάζω γρήγορα με κάτι πιο χαρούμενο;
Πήγαινε στο πιο χαρούμενο...και άσε το μελαγχολικό σε μένα....Για να δω κάποτε πόσο ηλίθια ήμουνα...
Καλό σου βράδυ, Ηλία!
(κι ένα ποτό για μένα, έτσι;)
...σύμφωνοι! κι ένα
για σένα Ελένη! ;)
Να προσέχεις, καλό βράδυ! :)
...σ' ευχαριστώ, Ηλία μου!
Ελπίζω να πέρασες όμορφα χτες!
Εγώ στους Nouvelle Vague θα ήθελα να είχα πάει (γι' αυτό και το τραγουδάκι στο pod) αλλά δεν...
Να' χεις μια όμορφη Κυριακή, Ηλία!
Δημοσίευση σχολίου