όταν ήμουν μικρή...θυμάμαι....ποτέ δεν εκφραζόμουν ελεύθερα...
ούτε στο γραπτό λόγο, ούτε στη ζωγραφική
θυμάμαι ότι πάντα ....έγραφα....ζωγράφιζα....αυτό που οι άλλοι ήθελαν να δουν....περίμεναν να δουν...
ποτέ δεν έβγαινα από τις νόρμες....ποτέ (το "ποτέ" προφέρεται με το "ε" έναν τόνο πιο ψηλά....έτσι το λέω....νομίζω πως η ακουστική των λέξεων μπορεί να μεταβάλει το νόημά τους)
τελευταία αντλώ χαρά από μηδαμινά πράγματα....πολλή χαρά
και λύπη από επίσης μηδαμινά πράγματα....πολλή λύπη
νομίζω πως μόνο η εσωτερική πληρότητα μπορεί να σε αφήσει ανεπηρέαστο....και να χαίρεσαι με την αληθινή χαρά ή να λυπάσαι όταν πράγματι πρέπει
στο τελευταίο μου ταξίδι έκρυβα την άρνηση σε μικρά χαρτάκια που κουβαλούσα παντού μαζί μου...εισιτήρια, περιτυλίγματα, αποδείξεις καταστημάτων....όταν επρόκειτο για επιστολόχαρτα ξενοδοχείων, ήταν μια μορφή μικρής ευτυχίας....
φαντασιωνόμουν μια ασυνθηκολόγητη ματαιότητα.... της είχα δώσει και χρώμα....θα προτιμούσα να παραδεχόταν την ανεπάρκειά της
κάπου είχα διαβάσει πως "το κακό με τα όνειρα δεν είναι ότι μένουν απραγματοποίητα, αλλά ότι πραγματοποιούνται"
μερικά από τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκαν υπό πολύ λανθάνουσα μορφή
13 σχόλια:
glukia mou Melissoula
filaki tha sou afhso apo makria kai mia aggalia megalh...
kalhnuxta omorfh mou...
Τι καλά που τώρα μπορείς να τα λες όλα όπως τα νιώθεις...!
Α, και αυτό περί "ακουστικής των λέξεων" περιττό να σου πω ότι με τρέλανε...!!! ;-)
Σε φιλώ - καληνύχτα!
Γλυκιά, genna, πάντα....Η παρουσία σου εδώ πάντα γλυκιά
(κι ένας περίεργος τρόπος να αφουγκράζεσαι)
Να περνάς όμορφα όπου κι αν είσαι και να προσέχεις.
Ανταποδίδω την αγάπη
Ναι, σχεδόν τα λέω όπως τα νιώθω...σχεδόν....
Ο τρόπος που μιλάμε, διαφοροποιεί πολύ το λόγο, έτσι δεν είναι Nicon;
Καλή σου μέρα!
:)
Καλημέρα!
Και το «σχεδόν» μια χαρά είναι! Εγώ γι' αυτό το «σχεδόν» τον τελευταίο χρόνο πέτυχα κάτι...
Όσο για τον τρόπο που μιλάμε... μου έχεις δώσει εξαιρετική λαβή για νέο ποστ, που θα ανεβάσω σύντομα και φυσικά θα σου το αφιερώσω. :-)
Θα σταθώ στη δεύτερη και τρίτη παράγραφο, που με άγγιξαν ιδιαίτερα..
Τη δεύτερη θα την παράφραζα (στα δικά μου πλαίσια) σε μεταπτώσεις, που πράγματι έχουν την αιτία τους σε λεπτομέρειες και εμφανίζονται σε ακαθόριστα χρονικά σημεία. Πιστεύω ελέγχονται και έρχονται στην πραγματική τους διάσταση με την επίτευξη ψυχικής και συναισθηματικής ισορροπίας (για μένα η εσωτερική πληρότητα)..
Καλό απόγευμα Ελένη :)
Καλησπέρα Νίκο!
Νομίζω πως σε φάσεις της ζωής μας ιδιαίτερα ευαίσθητες... μεγεθύνονται τα πάντα. Αντλούμε ευχαρίστηση από πολύ μικρά πραγματάκια (ισως γιατί δεν περιμένουμε τα μεγάλα;)ή αντίθετα θλιβόμαστε για ανούσιους λόγους (επειδή βαραίνουν ακόμη περισσότερο το είναι μας;)
Όπως και να 'χει εγώ σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ και σου εύχομαι ένα όμορφο βράδυ!
:)
..ίσως αυτά τα "μηδαμινά" δίνουν νόημα στη ζωή μας..της δίνουν πνοή ή επίσης μας πνίγουν.
..όσο για όνειρα, χθες είδα ότι έψαχνα μια πισίνα να κάνω βουτιά, βρήκα μία, και αφού βούτηξα, αντιλήφθηκα ότι το νερό ήταν ρηχό και απόρησα που δεν χτύπησα.
Καλό σου βράδυ Ελένη! :)
Σα να βγήκες από μια κατάσταση που περίμενες να σε τραυματίσει περισσότερο Ηλία;
Αυτό το συναίσθημα του ονείρου;
Πάντως νομιζω ότι στο όνειρό σου δεν υπήρχε άγχος( από την περιγραφή σου)...κι αυτό ειναι σημαντικό.
Καλό σου βράδυ, Ηλία....και να προσέχεις τις πισίνες! :)
..χμ..δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει, αλλά θυμάμαι, πως έψαχνα με λαχτάρα την πισίνα για βουτιά.
..εχεις δίκιο, προσοχή στις
πισίνες ;)
Καλό ξημέρωμα Ελενη! :)
...το σημαντικό είναι ότι αφού την έψαχνες, τη βρήκες....κι ότι τελικά σου προσφερε την απόλαυση της βουτιάς, άσχετα από τους κινδύνους που μπορεί να έκρυβε ;)
Καλές γιορτές, Ηλία μου!
Να περάσεις όμορφα...πολύ!
:)
Και η χαρά & η λύπη νομίζω πως εναλλάσσονται συνεχώς...
Ισως όμως έτσι να είναι καλύτερα, αν όχι & αναπόφευκτο ;)
Ναι,caesar, ετσι είναι.
Στις ζωές των περισσοτέρων... έτσι ειναι.
Μια όμορφη μέρα να έχεις!
:)
Δημοσίευση σχολίου