ήταν λίγα δευτερόλεπτα. δύο.... ίσως τρία. και ξαφνικά όλη η κούραση βγήκε θέλοντας να παραδοθεί σε ένα γλυκό νανούρισμα. σχεδόν το πίστεψα πως θα μπορούσε να συμβεί.
να γείρω, να κλείσω τα μάτια και να βυθιστω
συνήλθα πολύ γρήγορα με όλες τις αισθήσεις τεταμένες
θυμάμαι καλά το πότε θυμάμαι καλά το πού
δε θέλω να ξεχάσω
ήταν από τις στιγμές που ο χρόνος μετριέται αλλιώς...τεντώνεται...αποκτά τις δικές του διαστάσεις στη μνήμη.
σήμερα
κάποιος μου θυμίζει τους Προσανατολισμούς του Ε.
ο ένας συνειρμός φέρνει τον άλλον -είναι, λέει, και η ημέρα της γυναίκας- και πιάνω το Άξιον Εστί
σχεδόν τυφλά οδηγούμαι εκεί:
"Και θα'χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας. Και θα'ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια. Τότε, μην έχοντας άλλη εξορία, που να θρηνήσει ο Ποιητής, την υγεία της καταιγίδας από τ'ανοιχτά στήθη του αδειάζοντας, θα γυρίσει για να σταθεί στα ωραία μέσα ερείπια. Και τον πρώτο λόγο του ο στερνός των ανθρώπων θα πει, ν'αψηλώσουν τα χόρτα, η γυναίκα στο πλάι του σαν αχτίδα του ήλιου να βγει. Και πάλι θα λατρέψει τη γυναίκα και θα την πλαγιάσει πάνου στα χόρτα καθώς που ετάχθη. Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, και θα σπείρουνε γενεές στους αιώνες των αιώνων!"
2 σχόλια:
Απλό, λιτό μου αρέσει...
τι να πω για τα λόγια Μελισσάκι μου, μέρα της γυναίκας, ίσως για να την θυμάται η ίδια...
σε φιλώ!
καλή εβδομάδα σου εύχομαι...
Και μένα μου αρέσει,Genna, και λέω να μείνω σε αυτό.
Δεν τα πάω καλά με αυτές τις παγκοσμιοποιημένες μέρες, κορίτσι. Ημέρα του παιδιού, των ζώων, του περιβάλλοντος. Λες και τις υπόλοιπες μέρες δεν υπάρχουν τα παιδιά, τα ζώα, το περιβάλλον.
Πιο πολύ ήθελα να έχω γραμμένο το απόσπασμα του Ελύτη, που το θεωρώ έναν από τους πιο όμορφους ύμνους όχι για τη γυναίκα ειδικά, αλλά γενικότερα για τον άνθρωπο.Γιατί τι θα ήταν Εκείνη χωρίς Αυτόν...που θα τη λατρέψει ;
Η δε φράση:"Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση", νομίζω πως είναι από τις πιο δυνατές που γράφτηκαν ποτέ και που μόνο ένας πόλεμος θα μπορούσε να γεννήσει
Καλή σου εβδομάδα!
Δημοσίευση σχολίου