10000 miles or more
είναι εκείνες οι μελαγχολικές μέρες
που ο κόσμος μοιάζει θολός
που οι φόβοι του ξυπνάνε πριν από σένα
(περνά απέναντι, σ'αφήνει, δεν υπάρχεις, έτσι νιώθεις, εκείνη τη στιγμή έτσι νιώθεις)
κάνεις ότι δεν κατάλαβες
αλλά αυτό το απέναντι σε διακτίνισε ήδη μίλια και μίλια μακριά
και το μόνο που μπορείς να κάνεις εκείνη την ώρα, είναι να χαμογελάς ευγενικά, να κάνεις ότι δεν είδες
καμιά φορά είναι τόση η προσπάθεια που σχεδόν το πιστεύεις
αργότερα μένει μόνο η θλίψη.....εσύ και η θλίψη...εσύ και η ανεπάρκειά σου...εσύ και η δύναμή σου
είναι ό,τι έχεις
10000 μίλια....
δε φτάνουν......είναι το μέσα ταξίδι....
