Είναι μια γιαγιά που κάθε μέρα πηγαίνει στο πηγάδι του χωριού και γεμίζει τα δυο της κανάτια. Το ένα είναι καινούριο και γερό και δε χάνει ούτε μία σταγόνα μέχρι να πάει στο σπίτι της . Το άλλο όμως έχει ρωγμές και μέχρι να φτάσει είναι μισοάδειο.
Τα χρόνια περνούν και η γιαγιά ολοένα πηγαινοέρχεται με τα δυο της κανάτια. Το γερό κανάτι αισθάνεται περήφανο και ευτυχισμένο που φέρνει σε πέρας τόσο τέλεια την αποστολή του. Το άλλο όμως αισθάνεται δυστυχισμένο και παραπονιέται για την ανικανότητά του να κρατήσει το νερό μέχρι τον προορισμό του. Νομίζει πως εκείνο φταίει για τις ρωγμές του. Και ζητάει απο τη γιαγιά να το παρατήσει και να το αντικαταστάσει με άλλο.
Εκείνη το κοιτά με απορία για τη δυστυχία του και του απαντά:
- Έχεις προσέξει το δρόμο από τη μεριά που σε κρατώ ; Είναι γεμάτος λουλούδια. Είχα φυτέψει σπόρους κι εσύ τους έκανες να ανθίσουν. Το νερό σου δεν πηγαίνει χαμένο. Χάρη σε αυτό ποτίζεται το χώμα, ανθίζει ο δρόμος και ομορφαίνει. Μερικές φορές κόβω λίγα λουλούδια και το σπίτι γεμίζει χρώμα και αρώματα.
9 σχόλια:
όμορφες ιστορίες έχει το πουγκί σου κοπελιά, να τις κερνάς σε άνυδρα ποτήρια επαιτών και να κομίζεις μειδιάματα συνενοχής
Τίποτα δεν πάει χαμένο τελικά. Όλα έχουν τον σκοπό τους, ή το κρυφό τους νόημά αν προτιμάς, ναί;)
@ τα παραμυθια ψάχνουν για προθυμα αυτια , Κωστη
σ'ευχαριστω που εισαι παντα εκει
@ Κι όλα είναι θεμα ματιας και διαχειρισης Ceasar. Ισως να μην υπαρχει τιποτα το αχρηστο.
..παντα κερδιζουμε απο καπου..καθε τι που φαινεται ματαιο και χαμενο, ισως τελικα να ειναι καπως αλλιως??
Ευχαριστω για τις ευχες Melian:)
Καλημερα :)
Ελπιζω να χάρηκες τη γιορτη σου. Ελπιζω να απολαμβανεις το ελληνικό καλοκαιρι , Ηλία.
Να εισαι παντα καλά !
Καλή σου μερα :)
ρωγμές, ακόμα κι άνθη...
είναι καλό να τσαλακώνεται κανείς, άσε τους άψογους, είναι γι' άλλες χρήσεις...
θέλω να σου πω, πόσο αγαπημένη είσαι και να σου χαρίσω ένα μεγάλο χαμόγελο και μιά αγκαλιά μεγάλη...
θα τα πούμε το πρωί :)
Σέυχαριστω πολυ πολυ πολυ
αλιμονο σ'όποιον νομιζει πως δεν εχει ρωγμές
αλίμονο και σε όσους από μας θεωρούν τις ρωγμές σαν ελαττωμα
υπέροχο...
αυτό ένιωσα κι εγώ όταν άκουσα την ιστορία, όμορφη κοπελιά
Δημοσίευση σχολίου