Το ερώτημα ξυπνούσε με κάθε αυγή. Και η απάντηση παρέμενε βασανιστικά ίδια
"όλη μου τη ζωή"
Κάθε μέρα. Κάθε αυγή.
"όλη μου τη ζωή"
Εμοιαζε με εφιάλτη που δεν γεννιόταν τη νύχτα παρά περίμενε εκείνο το πρώτο βλεφάρισμα.
- Αν με χάσεις, θα χαθείς;
Όχι, ε;
Ούτε κι εγώ. Μπορώ να με χάσω ελεύθερα.
Δεν μπορούσε να αφουγκραστεί.Αυτήν την ευαισθησία των ανύποπτων ήχων, τα μικρά σκιρτήματα των μικρών διαφορών, τους μικρούς αβέβαιους αναστεναγμούς...
Παράξενη αρμονία σ'αυτην τη συνύπαρξη της ανυπαρξίας.Χωρίς προορισμό. Μόνο η ψευδαίσθηση να οργανώνει τα βήματα σ'έναν αέναα δαρμένο κυματοθραύστη.
Εκεί....λίγο πέρα από τη στροφή
Εκεί....λίγο πιο κοντά στο άπειρο
Με μόνο όπλο την αφή, άγγιζε. Γέμιζε αμυχές.
Τυφλά τα μάτια....
Χέρι αγαπημένο; Θ'αρπάξεις το δικό μου....;
12 σχόλια:
Κανείς δεν χάνεται, αν δεν αφήσει τον εαυτό του να χαθεί. Μέρα καλή
..καλη σου μερα Melian...τα γραμματα ειναι ιδιο χρωμα με το background..δεν μπορω να τα δω :(
Καλο τριημερο να περασεις :)
Καλή σου μέρα, Λάκη!
Κανεις δε χάνεται. Σωστα. Μπορει απλά να χάνει ένα κομμάτι του εαυτού του.
Μπορει να χάνει το "δαιμόνιό" του.... σύμφωνα με κάποιο βιβλιο..
Ηλία, δεν γνωρίζω γιατι δεν μπορεις να τα δεις.Εμένα μου εμφανιζονται κανονικα. Κι αν κρινω κι απο το σχόλιο του Λάκη κι αυτος τα ειδε χωρις προβλήματα.
Οπως και να'χει να περάσεις όμορφα. Κι ασε τα γραμματα στο σκοταδι τους. :)
«Χέρι αγαπημένο; Θ'αρπάξεις το δικό μου....;»
το χέρι της, το χέρι της, πιάστο...
κάνω την ηχώ Μελισσάκι μου να φτάσει τούτο
εκεί που επιθυμεί η ψυχούλα σου...
γλυκό φιλί!
'Δεν μπορούσε ν' αφουγκραστεί.Αυτή την ευαισθησία των ανύποπτων ήχων, τα μικρά σκιρτήματα των μικρών διαφορών, τους μικρούς αβέβαιους αναστεναγμούς...'. Δεν πειράζει, σημασία έχει να μπορείς ν' αφουγκραστείς εσύ...Εκεί βρίσκεται η μαγεία...
(Την καλημέρα μου Melian,μ' άρεσε πολύ το blog σου).
Genna, σ'ευχαριστω για τα γλυκα σου λογια!
Φιλι κι απο μενα!
Καλως ήρθες θλιμμενη νεράιδα....γιατι ομως "θλιμμενη" κοριτσακι μου γλυκο ;
Σ'ευχαριστω για τα καλά σου λογια. Εμεις αφουγκραζομαστε. Πάντα εμεις αφουγκραζομαστε.
Καλό σου απόγευμα
(κι αυτη τη θλιψη ! ...ας μην τη ντυνομαστε οταν δεν υπαρχουν σοβαροι λογοι)
..ισως ηταν κατι προσωρινο δικο μου Melian :)
..τι ωραιο να μας αρπαζουν απο τα χερια, χερια αγαπημενα, να μας οδηγουν στην ευτυχια..
Καλο σου μήνα Ελένη! :)
Καλό μηνα να έχουμε όλοι Ηλία!
αν είναι εκεί τα αγαπημένα χέρια...αν νιωθουν κι εκεινα την επιθυμια αυτου του αγγίγματος...τοτε, ίσως
...εχω "ψαρωσει"...απιστευτο layout Ελενη :)
Χαιρομαι, Ηλία, που σου αρέσει.....χαιρομαι!
Ευχαριστωωωωω!!!
:)
Δημοσίευση σχολίου