[- Η έρημος είναι όμορφη, πρόσθεσε.
Και ήταν αλήθεια. Αγαπούσα πάντα την έρημο. Κάθεσαι πάνω σε μιαν αμμουδιά. Δε βλέπεις τίποτα. Δεν ακούς τίποτα. Και όμως κάτι τι αχτιδοβολεί μέσα στην ερημιά.
- Αυτό που κάνει όμορφη την έρημο, είπε ο μικρός πρίγκιπας, είναι που κρύβει κάπου ένα πηγάδι.]
Le Petit Prince, Α. De Saint-Exupery
Καμιά φορά .... αυτό που κάνει όμορφη την έρημο, είναι που δε βλέπεις τίποτα. Που δεν ακούς τίποτα. Καμιά φορά.... η ίδια η ερημιά είναι ωραία.
Είναι τότε, που μην έχοντας προσδοκίες , μπορείς να εκτιμήσεις την ομορφιά αυτού που ξετυλίγεται στα μάτια σου και όχι αυτήν μιας κρυφής υπόσχεσης.
12 σχόλια:
Υπέροχο κομμάτι...
Η έρημος κρύβει μια απέραντη γοητεία! Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε πως και το τίποτα είναι Τίποτα...
Και μέσα στο απύθμενο εύρος του χωρούν όλα τα υλικά του κόσμου... Ανάλογα πόσο άδεια ή πόσο γεμάτη είνα η φαντασία... Και πόσο ανθεκτικοί είμαστε στην σιωπή και στη γαλήνη της "ύπαρξης"...
μας κερδιζουν πραγματα που νομιζουμε πως κατι κρυβουν απο πισω, εστω και μια αχνη ελπιδα..
μας κερδιζει ο,τι μας υποσχεται, κοινως μας ''παραμυθιαζει''..
μερικες φορες, νοιωθω πως εισαι μεσα στις σκεψεις μου melian..
μια ομορφη μερα να εχεις
Kioy, στο βιβλίο δίνεται έμφαση στον κρυμμένο θησαυρό της ερήμου,κι αποδιδεται σε αυτον η γοητεια και η ομορφια της. Δε διαφωνω με αυτην την άποψη.
Συχνα, ακομη και διχως να το συνειδητοποιουμε, αναζητουμε εκεινο που δε βλεπουμε, αλλά πιστευουμε οτι υπαρχει.
Όμως όπως λες κι εσύ δε χρειάζεται να αναζητούμε πάντα έναν θησαυρό.
Όταν είμαστε σε αρμονία με τον εσωτερικό μας κόσμο μπορεί να αρκουμαστε σε όσα τα μάτια βλέπουν.
Η πληρότητα είναι μεσα μας. Συχνα το ξεχνάμε.
Συχνα έχω νιωσει να εισαι μεσα στη σκεψη μου, Φεγγαρένια. Οποτε αν μη τι άλλο, αυτο μας συνδεει :)
Η έκπληξη σε κάθε τομέα της ζωής μας (ειδικα η ευχάριστη έκπληξη), ειναι αυτο που θα λεγαμε το αλατοπίπερο της ζωής.
Πώς να μην τη γυρεύουμε ;
Πάντα φανταζόμουν τη ζωη σαν ένα από κεινα τα τεράστια δωρα-κουτια απ 'οπου βγαινουν συνεχως καινουρια δωρα. Αλλοτε αυτα μας αρεσουν, άλλοτε δεν μας ικανοποιουν, αλλά πάντα περιμενουμε με αδημονια τι θα ακολουθησει.
Κι επισης. Όσο ωραιο και να ειναι το δωρο που βγαινει απο το κουτι, η προσδοκια μας γι' αυτο του έδινε μια "μυστηριακή υπόσταση" την οποια τιποτα το πραγματικο δεν μπορει να φτάσει.
Καλό σου απόγευμα :)
Ακόμη και η έρημος έχει την ομορφιά της με την επιβλητικότητά της.
Όσο πιο έρημο το τοπίο τόσο πιο έντονο το εσωτερικό μας ταξίδι.
Και ίσως Caesar, η έρημος να είναι ο πιο καθαρός καθρέφτης αυτού που είμαστε.
Ο τρόπος που αντικρίζουμε τον εαυτό μας στην ερημιά...γυμνό, χωρίς φτιασίδια, χωρίς τα πρεπει του κοσμου μας
«Ω ναι, μιά σκέψη για να 'ναι πραγματικά υγιής –άσχετο σε τι αναφέρεται– πρέπει ν' αντέχει στο ύπαιθρο. Και όχι μόνον. Πρέπει την ίδια στιγμή στην ευαισθησία μας να 'ναι ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ»
Μικρός Ναυτίλος
Καλημέρα!!!!!!!!!!!
φιλί!!!!!
" Λίγο, δυο-τρεις βαθμούς πιο χαμηλά, τετέλεσται : το γιασεμί σωπαίνει, ο ουρανός γίνεται θόρυβος."
από τα αγαπημενα μου βιβλία έπιασες κορίτσι...
το βιβλίο που πιο πολύ απ'όλα το φυσα θαλασσινό αγέρι
φιλιά πολλά !!!!!
Όμορφη ανάρτηση,Melian...
Από τον "μικρό πρίγκιπα" κρατάω ακόμα την εικόνα εκείνου του φανοκόρου σ'έναν μικροσκοπικό πλανήτη,ν'ανάβει και να σβήνει τις ημέρες...Μήπως όλοι μας έτσι δεν είμαστε; Ο καθένας στο δικό του πλανήτη,να μετράει μονάχος του το χρόνο...Ευτυχώς που λέξεις και εικόνες σαν τις δικές σου,ταξιδεύουν στον σιωπηλό μας γαλαξία,στέλνοντας μυστικές ανταποκρίσεις...
η έρημος είναι ίσως η τυπική όψη του σύμπαντος
το πηγάδι αυτό το κρυφό είναι η ζωή μας ο κόσμος μας ο πλούτος που είναι κρυμμένος σε κάτι γωνιές θαυμαστές
η τυπική μορφή όμως είναι η έρημος
και το να σταθείς απέναντί της μπορεί να είναι μια θεραπευτική ευκαιρία να καλιμπράρεις τις αισθήσεις σου...
Σ'ευχαριστω ετερώνυμε :) και καλώς ήλθες !
Τον θυμάμαι τον φανοκόρο, τον καταπιεσμένο από το καθήκον να αναβοσβήνει συνεχώς ένα φανάρι που κανέναν άλλον δεν φώτιζε...
και είναι περίεργο ότι οι περισσότεροι θυμούνται καλά την ιστορία με την αλεπού,ενώ δε θυμούνται τόσες άλλες αλληγορικές ιστορίες από αυτό το παραμύθι.
Μυστικές ανταποκρίσεις ...ναι κάπως έτσι είναι....
Σ' ευχαριστω και πάλι :)
eryx-t η αλήθεια είναι πως οι δικές μου σκέψεις ήταν πολύ πιο απλές ή μάλλον πολύ πιο εσωστρεφείς. Σ'ευχαριστω για την άλλη ματιά.
Σίγουρα το σύμπαν μας μπορεί άνετα να παρομοιαστεί με μία αχανή έρημο και ένα από τα πηγάδια της, ο κόσμος μας.
Θα διαφωνήσω λίγο με την έρημο ως τυπικη μορφή. Θα την θεωρούσα ως τέτοια μόνο αν βλέπαμε τον κόσμο απ' έξω. Με το μάτι του Θεού ας πούμε
Καλό σου απόγευμα :)
Δημοσίευση σχολίου