(η εικονα ειναι απο την chromasia)
νιώθω σα να μη μπορώ να μιλήσω άλλο
σα να στέρεψαν τα λόγια
σα να ξόδεψα όλη την τρυφεράδα τους
σε επιφάνεια τραχιά
αλλά αυτός ο βουβός πόνος....
επαναλαμβάνω τα λόγια της Σκαρλετ... "αύριο είναι μια άλλη μέρα"
και νιωθω ήδη πιο αισιόδοξη
(θέλω πολύ να πω σε έναν μικρό γελωτοποιό: "μιλά μου, μίλα μου, μίλα μου, μίλα μου.....είσαι εκεί ;.....έλα να κάνουμε γκριμάτσες στον καθρέφτη ....το χρειάζομαι σήμερα πολύ....και μετά .....; Μετά αν θέλεις θα σε ταξιδέψω....)
σα να στέρεψαν τα λόγια
σα να ξόδεψα όλη την τρυφεράδα τους
σε επιφάνεια τραχιά
αλλά αυτός ο βουβός πόνος....
επαναλαμβάνω τα λόγια της Σκαρλετ... "αύριο είναι μια άλλη μέρα"
και νιωθω ήδη πιο αισιόδοξη
(θέλω πολύ να πω σε έναν μικρό γελωτοποιό: "μιλά μου, μίλα μου, μίλα μου, μίλα μου.....είσαι εκεί ;.....έλα να κάνουμε γκριμάτσες στον καθρέφτη ....το χρειάζομαι σήμερα πολύ....και μετά .....; Μετά αν θέλεις θα σε ταξιδέψω....)
4 σχόλια:
Είναι φορές που η σιωπή πιο πολλά μπορεί να πει από όλες τις λέξεις του κόσμου, φορές που ξέχειλο το συναίσθημα μένει ανέκφραστο, να κλείνει το στόμα και να ματώνει την ψυχή... εκεί είμαι...
Γκριμάτσες στον καθρέφτη... Τι μου θύμισες τώρα...! Αν δεν το 'χει ζήσει κάποιος αυτό, δεν ξέρει για τι πράγμα μιλάμε.......
Έτσι ακριβώς Ευαγγελία....κι είναι και φορές που νιώθεις τόσο ανούσια ξοδεμένα τα λόγια σου...σαν τα συναισθήματα...
...τότε μαζεύεις το μικρό "εγώ" σου και βυθίζεσαι στην εσωτερικότητά του...εκεί που κανέναν δεν ενοχλείς...
Καλό σου απόγευμα :)
Φαίνεται είναι πράγματα που κατέχετε εσεις οι άντρες :)
Μου τις έμαθε ένας πολύ καλός μου φίλος και όποτε οι άκρες των χειλιών τείνουν προς τα κάτω, μου δίνω ένα νοερό χαστούκι, κάνω τις ασκήσεις μου και του χαμογελώ στον καθρέφτη.
Δημοσίευση σχολίου