γυάλινο μπουκάλι

ένας καθρέφτης κι άηχες λέξεις
σ' ένα γυάλινο μπουκάλι
μικρό πλοιάριο σκέψεων σε άγνωστο ωκεανό

κάτοπτρο μιας καλά κρυμμένης αυταρέσκειας
που ανεμίζει μαζί μ' ένα ελαφρύ πανωφόρι
σ'ένα καθ'όλα αγέρωχο πλησίασμα...ή και σε μια αδιάφορη αποχώρηση
είναι γνώση αυτή η κίνηση
δύναμης, ελευθερίας και παραίτησης

βλέμματα, μάτια, σώματα που περνούν απαρατήρητα στη μονοτονία της επανάληψης
ακόμη κι η ομορφιά εξαλείφεται στην κενότητα
μια δύναμη με ρίζες σε ένα αρχέγονο ένστικτο
ένστικτο που λοξοκοιτά σαν αγρίμι να εκτιμήσει
και να αυτοπροσδιοριστεί στον εκάστοτε χώρο και χρόνο
μ'αυτά τα μάτια του αγριμιού
που ξεγελάνε όποτε το επιθυμούν κατά βούληση
απλά επειδή μπορούν

κι είναι η δειλία πολύ ασήμαντη
κι ο φόβος επίσης
μπρος στους κανόνες που πάντα αλλάζουν
με μάτια ελαφίσια τώρα
άδολα, πελώρια, υγρά
που μόνο βλέπουν
βλέπουν και χάνονται

σε δάση με αρχαίες βελανιδιές