Σάββατο 19 Απριλίου 2008

στο μεταίχμιο




μια χαραμάδα ανάμεσα σε σκοτεινές επιφάνειες σου αποκαλύπτει το πιο φωτεινό πράσινο
εκείνο που κατοικεί μέσα σου σε όλες τις αγαπημένες αποχρώσεις


προσπερνάς
πρέπει
δεν ήρθε ακόμη η ώρα του



στο ένα βήμα μετά ζεις για τη λάμψη πριν
και μ' αυτόν τον αναγκαστικό τρόπο βιώματος
που επιβάλλεται ακούσια
αναχωρείς - έχοντας καταργήσει τους προορισμούς - πριν φτάσεις

και η λαχτάρα καταπνίγεται στην αλλαγή της κατεύθυνσης

στις μισές αλήθειες που ακούς , αναρωτιέσαι πόσο πονούν οι κρυμμένες
αντέχεις; τις αντέχεις;


διαβάζεις την Κάτια και η Κάτια πάντα μιλάει όμορφα, σκέφτεται όμορφα, μ'αυτόν τον τρόπο που ζηλεύεις....που ποτέ δε θα μπορέσεις να εκφράσεις τις βαθύτερες σκέψεις σου....και αναρωτιέσαι μαζί της αφού τα μέρη αλλάζουν, αφού οι άνθρωποι αλλάζουν ...τι φανερώνει ότι στη διάρκεια της ζωής τους αυτά τα δύο συναπαντήθηκαν...

υπήρξαν;

κάτι στιγμιαίο, στη διάρκεια της στιγμής αληθινό
που γρήγορα περνά και χάνεται
αλλά έστω για μια στιγμή πιστευτό

υπάρχει;

12 σχόλια:

piXie είπε...

Σα να ανοίγει ένα μουσικό κουτί, η μελωδία σου μας υποδέχεται!
Αγαπημένο χρώμα το πράσινό σου, σε όλες τις εκδοχές του. Είναι τόσο ήρεμο, τόσο δυνατό μαζί, σα να σε τυλίγει. :)
Όσο για τις μισές αλήθειες,αντέχονται, με τη βοήθεια του χρόνου, κι αν αποκαλυφθούν ποτέ ολόκληρες, αντέχονται...Μα αφήνουν αγκάθια μέσα μας.
Άνθρωποι και μέρη, στη συνάντησή τους, φτιάχνουν σταυροδρόμια, και χάνονται ύστερα, μα αφήνουν ένα άρωμα δικό τους να πλανιέται στους δρόμους της πόλης...άρωμα μιας άλλης εποχής.
Να έχεις όμορφο Σαββατόβραδο Ελένη μου, πράσινο!

melian είπε...

Καποτε pixie νομιζα πως το χρωμα που ηρεμει, που δημιουργει ένα αισθημα ευεξιας, ειναι το γαλάζιο...μια που λατρευω τη θαλασσα και ολες τις αποχρωσεις της...εκπληκτη ανακαλυψα ότι αυτο το καταφερναν πιο πετυχημενα καποιες συγκεκριμενες αποχρωσεις του πρασινου. Ισως γι'αυτο να θεωρειται το χρωμα της ελπιδας.

Οι μισες αληθειες στις οποιες αναφερομαι :) ειναι μεγαλη ιστορια...ειναι αυτές που λεγονται παραπλανητικά, για να σου δημιουργησουν την αισθηση του "όλου"...αλλά δεν πειραζει...

Τα μερη και οι τοποι που συναπαντιουνται, σκεψεις πανω στο edito της Κατιας Δημοπουλου στο tessera (υπεροχο το τελος του)

Καλο σου βραδυ κοριτσακι :)

iLiAs είπε...

..να ευχηθώ με τη σειρά μου, τις άγιες μέρες του Πάσχα να σε βρει εκεί που αγαπάς, δίπλα στους ανθρώπους σου.
Να είσαι καλά melissaki,
να προσέχεις :)

Καλο σου βράδυ :)

genna είπε...

Καλημέρα Μελισσάκι μου!

πράσινα, όλα!

eva είπε...

Σμαραγδένια λαμπιρίσματα ξεπρόβαλαν απ' τα βάθη της ψυχής σου... χρώμα της ηρεμίας, στράφηκε σε σένα... χρώμα της ελπίδας, στράφηκε στον κόσμο!

Πρασινογάλαζες ευχές για Καλό Πάσχα, όπως το θες!!!

Τρελός του Χωριού είπε...

Υπάρχει κάτι ,μόνο όταν το Άρχει κάτι άλλο. Και όταν κατι Άρχει ,όλα τα υπόλοιπα ανασένουν την σκιά του.Γι αυτό,βγαίνω πό την σκιά ,και ας μην υπ-άρχει τίποτα. Εγώ και το Φως.

melian είπε...

Πολλές ευχές Ηλία η φετινή Ανάσταση να φέρει σε όλους μας το μηνυμα που εμπεριέχει.
Να περάσεις όμορφα και ιδιαιτερα με αγαπημενους ανθρωπους

Φιλιά :)

melian είπε...

Πρασινα για όλους μας εύχομαι, Genna!
Καλό Πάσχα, γλυκιά μου, Καλή Ανάσταση !

Σε φιλώ

melian είπε...

Σ'ευχαριστώ Ευαγγελία, για τις ξεχωριστές ευχές σου!
Εύχομαι πράγματι το πράσινο της ελπίδας να τρυπώσει μαζί με το μηνυμα της Αναστασης στη σκέψη όλων των ανθρώπων.

Καλό Πασχα, Καλή Ανάσταση !

Σε φιλώ

melian είπε...

Εσυ και το φως τρελέ του χωριού (με το ευφανταστο όνομα)....εσύ και το φως δημιουργειτε σκιά, τη δική σου σκια. Μα αυτό δεν πειράζει, αρκεί που εσύ στρέφεσαι προς το φως, την πηγη της ζωής

Καλό Πάσχα !

Τρελός του Χωριού είπε...

Όλα έχουν την σκιά τους. Αρκεί να μην είναι πάνω σου ,αλλά πίσω σου.
.
Ευφάνταστο όνομα ?
.
Ευχαριστώ για τις ευχές.

melian είπε...

Άρα να αποφεύγουμε ό,τι μπορεί να μας κρύψει τον ήλιο ;)
Μου αρέσει το όνομά σου...αλίμονο σε όποιον παίρνει τον εαυτό του πολυ στα σοβαρα.

Καλές γιορτές...να περάσεις όμορφα

:)