Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

δάκρυ

Ένα δάκρυ ακολουθεί την καμπύλη της κόγχης
μοιάζει δροσερό καθώς χαράσει το βελούδινο μονοπάτι του προς τη μοναξιά της στιγμής
δεν είναι θλίψη

Κλίνω το ρήμα της υπόσχεσης: αθετώ, αθετείς, αθετεί...

2 σχόλια:

nicon είπε...

Αχ...

Παλιά καλή μου ποιήτρια...

melian είπε...

Να είσαι καλά γλυκέ μου Nicon...