Σάββατο 26 Ιουλίου 2008

δεν μπορώ να σβήσω αυτη τη θλίψη σήμερα

μια ελπίδα κοιμάται

ελπίδα αλήθειας

τίποτα άλλο δεν πόθησα στη ζωή μου πιότερο

τίποτα άλλο δε σκοτώνει την ουσία της ύπαρξής μου

παρά μόνο εκείνη η πλάνη από άνθρωπο αγαπημένο

2 σχόλια:

nicon είπε...

Υπομονή. Ελπίδα και υπομονή.

Καλησπέρα, Ελ.

melian είπε...

ακόμη κι όταν κρυβομαι με βρίσκεις :)

αχ! αυτη η υπομονη....ποσα αποθεματα ακομη...ποσα!

κι αυτός ο ανεμος σήμερα... μου κοβει την ανασα