Δεν είναι δεμένα....
ταξιδεύουν.....ταξιδεύουν
ταξιδεύουν.....ταξιδεύουν
Ο ουρανός τους φοράει το βλέμμα της στιγμής...
Λίγο πιο πέρα... ένας ανοιχτός ορίζοντας
Τόσο κοντά το γκρίζο στο γαλάζιο
(ένα απότομο τίναγμα, μια ξαφνική απόφαση, πού αλλού να ντυθείς τη μοναξιά σου πιο καλά παρά σε μια φυγή;)
4 σχόλια:
Για μένα πάντα η μοναξιά της ψυχής, το ασύμβατο του δικού μου κόσμου με τον κόσμο των άλλων εκδηλώνονταν με τη φυγή... Κανένας δεν καταλάβαινε ποτέ ακριβώς το λόγο της φυγής μου. Είναι που δεν άντεχα το γκρίζο να διαπλέκεται με το γαλάζιο...Ήθελα καθαρά χρώματα...
Μαζί τους να ταξιδέψουμε...
το ξαναειπα οτι έχουμε κοινα σημεια pixie :)
Καλό σου βραδυ!
Έχω την εντύπωση πως η απόδραση & η φυγή δεν μας εγκαταλείπει εύκολα, ό.τι κι αν κάνουμε, όσο δεμένοι κι αν είμαστε με οτιδήποτε.
Είναι να μην την κουβαλάς στην ψυχή σου, Caesar.
Δημοσίευση σχολίου