Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

σχεδόν


Με ήρεμα ποτάμια μοιάζουνε. Οι ζωές τους


Κυλούνε, συναντούνε πού και πού εμπόδια και μικρούς καταρράχτες, στρίβουν πάντα προς την προκαθορισμένη κατεύθυνση....κυλούνε.


Δε ρωτάνε. Ποτέ δε ρωτάνε.

Συνήθως λένε τα μικρά ή μεγάλα που τους αποσχολούν. Εστιάζουν περισσότερο στα μικρά. Κι αυτά τα μικρά μικρά είναι η ζωή τους.


Τους ακούω δίχως διάθεση να τους διακόψω

......................

Είναι σχεδόν πανσέληνος. Σχεδόν αρχή. Σχεδόν τέλος.

Το απόγευμα έφαγα κατακόκκινο, λαχταριστό καρπούζι. Και δεν ήταν καθόλου σχεδόν.

Ακροβατώ ανάμεσα στις δύο ακτές , μαζεύοντας τα μαλλιά μου που μάκρυναν και ακουμπούν στον ιδρωμένο σβέρκο. Το βράδυ, λυτά, φοράνε τον ήλιο.


Το καλοκαίρι κατοικεί στο μέρος που θα λέγαμε ψυχή.

Είναι ο λόγος που ακτινοβολούμε φως. Όταν το αφήνουμε να βγει.

9 σχόλια:

genna είπε...

σχεδόν στις όχθες,
σχεδόν στην αρχή του τέλους,
σχεδόν... κατακκόκινο φιλί!

σχεδόν, όχι σχεδόν, αλλά με βεβαιότητα τα μαλλιά σου να φορούν τον Ήλιο...

Καλημέρα Μελισσάκι μου!

fish eye είπε...

σα καρπουζακι τα ποστακια σου..
το πανω πανω, η καρδια, κατακοκκινη, ζουμερη και δροσερη..

φιλια καλοκαιρινα

iLiAs είπε...

..τι ωραιο καλοκαιρινό τοπίο!!! :)
Καλο απογευμα Melian :)

melian είπε...

@ Καλημέρα Genna!

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι κορίτσι, με το αερακι να σε φυσάει και να σε δροσίζει


@ Σ'ευχαριστω φεγγαρένια!
Μακαρι να ειναι δροσερά κι ευχάριστα


Φιλια πολλά



@ Καλημέρα Ηλία!
Από καλοκαιρινά τοπία η πατριδα μας γεματη.
Να περνας τέλεια

Caesar είπε...

Τουλάχιστον κυλούν, & χωρίς να ρωτάνε ή να σταματούν, κι αν τ' ακολουθήσεις, δεν απογοητεύουν κανένα.

Απολαμβάνοντας κατακόκκινο ζουμερό καρπούζι στο ηλιοβασίλεμα νιώθεις τη δροσερή πνοή της φύσης & την απλή χαρά της ζωής...

melian είπε...

Ο ζωές μας είναι τόσο διαφορετικές, Caesar !
Κυλούνε όμως. Και σαν τα ποτάμια φτιάχνουν τη δική τους γεωγραφία.

Αποθέωση είναι τα καρπούζια το καλοκαίρι. Το σχήμα τους, το χρώμα τους, η γεύση τους... χώρια η σύνδεση με τ'ανεμελα παιδικά χρόνια , όπου ήταν απλα must

Caesar είπε...

Διαφορετικές, όπως τα ποτάμια. Ήσυχες & πλωτές ή ορμητικές & ασίγαστες, να διασχίζουν κάθε είδους εδάφους.
Όλα όμως, έχοντας κάνει το καθένα τη δική του διαδρομή, καταλήγουν στη θάλασσα για να διηγηθούν τις εντυπώσεις τους.
Όπως εμείς εδώ, που λέμε & γράφουμε τις μικρές μας ιστορίες!

fish eye είπε...

εβαλες παλι την αγαπημενη μου μουσικη..

:-)

iLiAs είπε...

...καλημέρα στην
καρπουζο-εικονα σου :P