Μια μικρή πράσινη θάλασσα αναδύεται στα μάτια σου
σκεπάζομαι με μικρά σύννεφα καταχνιάς
πιο πέρα και πιο πάνω από μένα
ρωτάς
τι;
σ' αγαπώ
χαμογελάς
αυτή η απάντηση κερδίζει ένα χαμόγελο
το παίρνω και το φυλάω μαζί με όλα τα πολύτιμά μου αποκτήματα
τις ανατολές σου πέρα από τα σώματα
τις ανάσες σου τις αργές και ρυθμικές
χάνομαι μέσα τους
ακολουθώ τους ρυθμούς τους
ξανά και ξανά σ' ένα παιχνίδι ατέρμονο
μένω ακίνητη
βασανιστικά ακίνητη
Δεν μπορώ να χωρέσω όλα τα ηλιοβασιλέματα που κουβαλάς μέσα σου
το καλοκαίρι μου υπόσχεσαι θα με μάθεις να πετώ πάνω στα κύματα
μου φαίνεται αστείο
δεν είναι
σοβαρεύεις
λίγο λίγο αρχίζω και θυμάμαι
14 Ιουνίου 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου