Νόμιζα πως ο ωκεανός θα με γαλήνευε....μα εκείνος ζητούσε τη δική μου γαλήνη για να μερέψει
τη δική μου γαλήνη.... πού να την βρω;
....πιο άγρια η ψυχή μου από 'κείνον..
ξυπνάς τη μνήμη....και το κάνεις συνειδητά .....
σα να θέλεις πάλι να νιώσεις τον πόνο, το ξέσκισμα, την αιτία ....πάνω απ' όλα την αιτία
Και πάλι να περιπλανιέσαι μέσα στη νύχτα κάτω από το άγριο συννεφόδεντρο και να κλείνεις τα αυτιά σου στο βουητό του ωκεανού που σε τρελαίνει, σε τρελαίνει.....
Και είναι στο Βαραδέρο που διαγράφεις ένα αύριο και είναι όλες οι σελίδες σου κρυμμένες σ'εκείνη τη σελίδα.
(και μυστικά παρακαλάς να μην ξημερώσει, να μην ξημερώσει....κι αν πρέπει να ξημερώσει να μην είσαι εσύ)
Ζώντας παντού ένα ψέμα, δε βρήκα παρά τα βήματα μου να ακολουθώ. Δε χρειάζεται να πας μακριά για να χαθείς. Και σίγουρα όχι στο Βαραδέρο....Απλά εκεί είναι πολυ πιο εύκολο, μια νύχτα που ο άνεμος ουρλιάζει και σκίζει κάθε βεβαιότητα σε μικρά μικρά κουρελάκια.
3 σχόλια:
Γεια χαρά σου,
νομίζω πως δεν έχεις να πας μακρυά...
Αλλά τι πιο γοητευτικό σε ένα άνθρωπο να κουβαλάει τα αναίτια βήματα του κόντρα στους ανέμους που κταπίνουν και ξεβράζουν κορμιά και ψυχές;
Θα του βουίξουμε και 'μείς του Ωκεανού, θα δεις, θα τρομάξει απ' αυτά τα βήματα μας...
Εμένα πάντως κατάφερες να με ταξιδέψεις...Καλό σου βράδυ!
..ωκεανός και ψυχή..την ίδια μανία, την ίδια ανησυχία αυτήν την περίοδο..πού γαλήνη?
καλο τριήμερο melissaki.
Να προσέχεις, να περάσεις όμορφα :)
@ Καλησπέρα kioy...χαίρομαι αν με κάποιον τρόπο...ταξίδεψες με τις λέξεις
Να περνάς όμορφα :)
@ Ηλία μου τι όμορφη φωτό είναι αυτή!
Όχι αυτήν την περίοδο Ηλία ...όχι αυτήν.
Δεν πήγα τώρα στην Κούβα...αλλα όταν είχα πάει... κάτι πολύ άσχημο, που με σημάδεψε...
Κι ενώ όλα τα άσχημα θέλω να τα ξεχνάω, αυτό ΠΡΕΠΕΙ να το θυμάμαι.
Έτσι απλά...
Ευχαριστώ για το....πέρασμα...να περάσεις κι εσύ πολύ όμορφα :)
Δημοσίευση σχολίου