Κυριακή 13 Ιουλίου 2008

Γράφω και σβήνω από χτες
....αδιάκοπα
οι λέξεις δε με χωρούν
χτες ήταν ένα παράπονο που δεν έβρισκε να πάρει μορφή

το άφηνα να με κυριεύει

να ποτίσει κάθε κύτταρο του σώματός μου



και σήμερα....

14 σχόλια:

kostas_patra είπε...

έλα

kostas_patra είπε...

έσβησες το προηγούμενο, κρίμα, το χα αφήσει αντί για σημερινό πρωινό

να προσπερνάς, μη σβήνεις

το δεύτερο είναι συνώνυμο της ανυπαρξίας και μια σκέψη έχει την ίδια ζωή με το αίμα της εμπειρίας της

nicon είπε...

...και σήμερα κάθε κύτταρο θα αντλήσει αυτούς τους χυμούς και θα βγάλει νέα κλαδιά και φύλλα...

Καλημέρα, Ελ.! Glass ακούω... Ωραία!

iLiAs είπε...

..αισθάνομαι το ίδιο...θέλω να σου πω καλημέρα, αλλά δεν μ' αρέσει να λέω ψέματα.

genna είπε...

να 'ναι Όμορφη σήμερα και όλες οι υπόλοιπες Μελισσάκι μου...

Γλυκιά εβδομάδα να έχεις....

dorian gray είπε...

ειναι στιγμες που τρελαινεσαι γτ θελεις τοσα να πεις μα δε βρισκεις τις λεξεις. και οσο περισσοτερο θελεις να τα βγαλεις τοσο περισσοτερο δυσκολευεσαι.. υπομονη μικρη elmelissa

eva είπε...

Ίσως κι αυτή η διαδικασία, το αδιάκοπο γράψε-σβήσε, να λειτουργεί ευεργετικά. Μπαίνεις στο παιχνίδι των λέξεων, ψάχνεις να εντοπίσεις την ιδανική, τη μοναδική ανάμεσα σε χιλιάδες, παίζεις με τις πιθανότητες, κι όταν φτάσεις να εγκαταλείψεις διαπιστώνεις πως είσαι... πλήρης, πως ο πόνος έχει υποχωρήσει και το παράπονο φαντάζει πιο μακρινό.
Το' χουν αυτό οι λέξεις...
Το' χει αυτό η συγγραφή...
Γι' αυτό και παραμένω αμετάκλητα και αμετανόητα πιστή και υπηρέτης της...

Φιλιά

Sideras είπε...

Και σήμερα τι; Τι έχει το σήμερα; Τι αλλαγή του έχει κάνει το σήμερα; Το αύριο ;Μήπως ο χρόνος δίνει μορφή σε ένα παράπονο ,ή απλά το αρπάζει από τον λαιμό και το πνίγει, ώσπου να αφεθεί να φύγει; Μήπως;

Ανεύθυνες ερωτήσεις, που δεν απαντιούνται με μια γραφή , ένα κλάμα . Θέλει πολλά ,θέλει και άλλα ανέκφραστα ,ένα παράπονο…

Όπως και να έχει , Καλώς σε βρήκα και Σιδερένιες καλησπέρες

melian είπε...

Καλώς σας βρίσκω όλους....καλή εβδομάδα!
Καλοκαιρι είναι....και οι φυγές απαραιτητες.

@ Κωστή, έτσι είναι όπως τα λες. Οι σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας εφόσον κρίνουμε πως θέλουμε να τα εκφράσουμε....καλά είναι να υπάρχουν.
Αν στο μελλον δε μας εκφράζουν πια, λίγη σημασία έχει. Αυτό που μετρά είναι η στιγμή που τα γέννησε


@ Nicon καλημέρα :)

[... νέα κλαδιά και φύλλα... ]

Είναι ωραίο να μπορείς να ξαναγεννιέσαι, όχι πάντα εύκολο,
απαραίτητο όμως!


@ Ηλία, ελπίζω μέχρι τώρα, τα πράγματα να έχουν διορθωθεί και η μέρα σου να είναι πιο χαρούμενη
Εγω πάντως σου εύχομαι χαμογελαστή Καλημερα :)

melian είπε...

@ Genna, γλυκια :)

Καλημέρα και καλή εβδομαδα !

Να περνάς πάντα όμορφα και ξένοιαστα !

φιλάκι


@ είναι τόσο λίγες οι λέξεις ώρες ώρες dorian, που προτιμάς τη σιωπή, όχι από επιλογή αλλά επειδή δεν....απλά δεν...

...τι να πεις...σε ποιον να το πεις.... μονο εσυ γνωριζεις

οι λεξεις ειναι για την επικοινωνια....αλλά δεν είναι πάντα εφικτη

melian είπε...

@ Καλημερα Ευαγγελία!

Στο γράψιμο κατέφευγα πάντα, όταν σκεψεις συνηθως αρνητικες, έψαχναν να βρουν τρόπο να βγουν προς τα έξω. Κι όπως λες κι εσυ λίγο διαφορετικά, αυτή η οπτικοποιηση της σκέψης ή του συναισθήματος, είναι πάντα ευεργετική. Βοηθά πάντα στην αναλυσή του, στην επαναξέτασή του, στην αλλαγη της στάσης μας εντελει απέναντί του.

Καλή εβδομάδα, όμορφη, χαμογελαστη!


@ Καλώς ήρθες σιδερά!

Κάθε σήμερα, είναι κάτι νέο, είναι κάτι φρέσκο...είμαι ήδη στο "μετα" από εκεινη την ημερα, τη δυσκολη.
Παντα υπαρχουν δυσκολες μερες...πάντα θα υπάρχουν....αλλά όσο τα προβλήματα δέχονται λύσεις, θα πρεπει να ειμαστε αισιοδοξοι ...

Η ζωή μας είναι το πιο πολυτιμο δώρο που έχουμε.
....και η μονη μας αληθινη περιουσία

iLiAs είπε...

..καλημέρα κι από μένα :)
Καλη βδομάδα Ελένη :)

piXie είπε...

Καλή μου elmelissa,
αυτό το στένεμα των λέξεων είναι τόσο πνιγηρό. Κόβει την ανάσα. Οι λέξεις σου, σα να περιορίζονται σε καμιά δεκαριά, και όλα τα συναισθήματα ψάχνουν να κρυφτούν από κάτω τους. Αδύνατον...
Μεγάλη αγκαλιά!

melian είπε...

Δεν είναι πάντα ευκολο να εκφραζόμαστε με λέξεις.
Είτε επειδή ξερουμε πως δε θα μας καταλαβουνε, είτε επειδή δε θέλουμε να μας καταλάβουνε

Οι αγκαλιές πολύτιμες!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ!