Ανατρέχοντας στο "Εν λευκώ", ένα αγαπημένο απόσπασμα (κι ας με συγχωρήσουν οι φίλοι που κάτι μη δικό μου γράφω....μα είναι που θέλω κάποιες φορές, να βρίσκω στις μαύρες αυτές σελίδες ,τα όμορφα συγκεντρωμένα):

[Τι να 'νιωσαν άραγες οι άνθρωποι όταν πρωτοείπανε τον ουρανό "ουρανό" και τη θάλασσα "θάλασσα"; Να χύθηκε λίγο χρώμα γαλάζιο; Να σηκωθήκανε τα κύματα παφλάζοντας; Έχει σημασία αυτό. Συχνά συμβαίνει να πιστεύουμε ότι μια γυναίκα δε θα ΄ταν τόσο όμορφη αν το όνομά της ήταν διαφορετικό, μια αυταπάτη, βέβαια, που όμως γεννά η αγάπη και που γι' αυτό δεν είναι διόλου αμελητέα. Το σώμα επιδρά πάνω στο όνομα και το όνομα πάνω στο σώμα σύμφωνα με μια νομοτέλεια που μας διαφεύγει. Το ίδιο συμβαίνει και με τον ποιητή με τις λέξεις και την ανάμεσα τους έλξη]
Οδ. Ελυτης