Κάθε που αναζητώ μια πίστη
ο νους κοντοστέκεται σε μια παλιά λίμνη με νούφαρα
κατάλευκα και γελαστά μες στο σκοτάδι
και σε αστείους σαλτιμπάγκους που τα γέλια τους αντηχούν και σκεπάζουν όλα τα ψέματα αυτού του κόσμου
ένας κόσμος με ρόδα ανάμεσα σε αρχαία ιερογλυφικά
Στο διάβα των ημερών, όλα χαθήκανε..... πίσω από πέπλα
και μαζί τους κάθε θέληση, κάθε όνειρο
Κι όλα μοιάζουν με ξεδιάντροπο παραμύθι που μόνο αφελή νήπια θα μπορούσαν να πιστέψουν
Μόνο εκείνο το φως....τοσο μακρινό που μόλις αχνοφέγγει.... θυμίζει αμυδρά
το λόγο
την αιτία
και την υπόσταση (γιατί υπάρχει....αλλά όχι εδώ....ίσως.... κάποτε....)
Ετούτο φέτος...... δεν είναι καλοκαίρι.
Κι είναι η ανάγκη πάλι...πάντα η ανάγκη....που ανατρέχει στην μόνη αλήθεια που γνώρισε ποτέ
για να βρει την ανάσα, να βρει την πνοή
... πριν χαθεί στη μόνη της μοίρα....τόσο αδιάφορη στ' αλήθεια
δίχως εκείνο το φως
Αν μου έλεγαν κάποτε...πως υπάρχει μια ζωή πριν και μια μετά ..... δε θα μπορούσα να καταλάβω
Μα γνωρίζοντας....είναι απλό...πολύ πολύ απλό
6 σχόλια:
"Ετούτο φέτος...... δεν είναι καλοκαίρι"
ταύτιση σκέψεων... αισθημάτων
... τίποτ'άλλο.
"Κι όλα μοιάζουν με ξεδιάντροπο παραμύθι που μόνο αφελή νήπια θα μπορούσαν να πιστέψουν"...
"Αν μου έλεγαν κάποτε...πως υπάρχει μια ζωή πριν και μια μετά ..... δε θα μπορούσα να καταλάβω"..
"Μα γνωρίζοντας....είναι απλό...πολύ πολύ απλό"
Ίσως τα αφελή νήπια με την αθωότητά τους, να "γνωρίζουν" πολύ περισσότερα από εμάς τους λογικούς και τους κοινωνικά "μορφωμένους"..
Γιατί γνωρίζουν ότι είναι πολύ πολύ απλό...
Καλή σου μέρα, συννεφένια, μόλις ανακάλυψα το blog σου..και αυτό που μόλις διάβασα μου άρεσε πολύ..
Αν θέλεις πέρνα και από τα μέρη μου κερνάω ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ
Μας ταξιδεύεις με τα κειμενά σου αγαπητή emelissa. Και αν ετούτο φέτος δεν είναι καλοκαίρι, εσύ καταφέρνεις με την συντροφιά σου να μας δίνεις μια άλλη πιο γνήσια γεύση...
..για όσο απέμεινε..εύχομαι καλοκαίρι να θυμίσει..
καλησπέρα Ελένη :)
@ Ναυαγε...λυπάμαι γι' αυτην τη ταυτιση ...εύχομαι σύντομα σκεψεις και αισθήματα να αλλαξουν
@Καλώς ήλθες Χριστίνα, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια....
Όσον αφορά τα νήπια.... η ευτυχία τους κρύβεται πίσω απο τη μακάρια άγνοιά τους...και δεν είναι κακό αυτό...απλά ανεφικτο στους ενήλικες
@ Καλησπέρα kioy
η αλήθεια είναι πως κι εγώ ταξιδεύω όποτε προσπαθώ να βάλω τις λέξεις να αρμενίσουν στο μυαλό μου...χαίρομαι που μερικοί με ακολουθείτε σε αυτό το ταξίδι.
Σ'ευχαριστω
@ Και να μη θυμισει Ηλία αυτο που άλλοτε είχα στο νου ως καλοκαιρι, πλεον η ζωή παει προς τα μπρος...και ισως αυτο να ειναι πιο σημαντικο
Καλη συνεχεια στο δικό σου καλοκαιρι!
Δημοσίευση σχολίου