Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

διαβάζοντας....




Σε ένα μάλλον ελαφρύ ανάγνωσμα, που όμως με συντρόφεψε τις τελευταίες μέρες ξεκουράζοντας το νου από άλλες σκέψεις, διαβάζω :


" Όταν παίρνεις μια απόφαση ζωής, δεν αναρωτιέσαι αν μπορείς να ζήσεις με κάποιον, αλλά αν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν."

Πράγματι. Κάπως έτσι πρέπει να είναι. Όλα τα άλλα είναι συμβιβασμοί που εξυπηρετούν διάφορες σκοπιμότητες.
Δεν είναι που δεν μπορούμε να ζήσουμε και μόνοι μας...... Μπορούμε.
Αλλά όταν βρίσκουμε εκείνο το πρόσωπο , το ξεχωριστό για τον καθένα μας, που με έναν δικό του τρόπο μπορεί να μας αγγίζει και να λαμπρύνει τη μέρα μας, η ζωή αποκτά άλλο νόημα. Μπαίνει σε άλλη διάσταση. Κι ίσως μόνο τότε να νιώθουμε στ΄αλήθεια ζωντανοί.

13 σχόλια:

Λινα είπε...

Είναι όμορφο όταν μπορείς να μοιράζεσαι την ζωή σου, τις σκέψεις, τα όνειρα σου με κάποιον.
Όταν το Εγώ γίνεται Εμείς.

*Καλησπέρα.:-)

Caesar είπε...

Mάλλον όλα τα πράγματα έχουν δύο όψεις, αλλά όπως και να το δούμε έχει ενδιαφέρον :)
Καλημέρα

melian είπε...

@ Το έχω πει πολλές φορές. Για μένα δε νοείται μοναχικός παράδεισος.Το να μοιράζεσαι, είναι ο μόνος τρόπος για να νιωθεις πληρότητα. Πόσο μάλλον όταν το κάνεις με καποιον που αγαπάς.

Καλό σου βράδυ, Λίνα:)

@ Δεν την καταλαβαίνω την άλλη όψη caesar, ή μαλλον δεν την θεωρώ αρκετή για να δώσει νόημα στη ζωή κάποιου. Εννοώ το να συμβιβαστεί κάποιος σε επιφανειακές σχέσεις. Από την άλλη, οι ανάγκες του καθενός μας είναι διαφορετικές.

Καλό σου βράδυ!

lakis είπε...

Δίκιο έχεις. Ίσως μπορείς να ζεις με κάποιον, αλλά αυτή η συμβίωση να είναι βάρος. Το να μην μπορείς να ζήσεις χωρίς κάποιον όμως σημαίνει ότι αυτός σηκώνει ή κάνει πιο ελαφρά τα δικά σου βάρη. Μέρα καλή

Λινα είπε...

Το να αντέχει κανείς στην μοναξιά είναι σημαντικό, μα είναι εξίσου σημαντικό όταν μπορεί να στηρίζει και να στηρίζεται σε κάποιον, να μοιράζεται, να δίνει και να δέχεται, όχι από εγωισμό μα ανιδιοτελώς.
Οι ρυθμοί της ζωής πλέον μας έχουν κάνει εγωιστές και το να υπάρχουμε με κάποιον άλλο είναι δύσκολο μα και πολύ όμορφο.

*Την καλησπέρα μου:-)

helorus είπε...

να ΄ξερες τι χορδή χτυπάν τα λόγια σου

τέτοια που ακόμα κι εγώ
που τους μαγικούς συχρονισμούς
συμπτώσεις τους βαπτίζω
στέκομαι απορημένος

melian είπε...

Καλησπέρα Λάκη!

Νομίζω πως αν δεν είμαστε ιδιαίτερα δύστροποι, μπορούμε να συμβιώσουμε με πολλούς ανθρώπους....αλλά ευτυχισμένοι γινομαστε με ελάχιστους.

Όλα είναι θεμα επιλογών..

και τύχης...

melian είπε...

Καλησπέρα Λίνα!

Τιποτα δεν είναι δυσκολο όταν αγαπάς τον άλλον. Γιατι γινεσαι ο άλλος. Βλέπεις με τα ματια του... σκέφτεσαι με το μυαλό του.
Και τι όμορφο να υπάρχει αμοιβαιότητα!Πάνω εκει χτιζονται οι σχέσεις.

Όλα ειναι δύσκολα όταν σου είναι αδιάφορος ο άλλος

melian είπε...

Καλως ήλθες helorus !

ειναι οι μαγικοί συγχρονισμοί που μας φέρνουν κοντά και θέλουμε να μιλήσουμε στον άλλον ...ακόμη και απορημένοι :)

iLiAs είπε...

..καλο ειναι να "πέφτουν" οι εγωισμοί, να γεφυρώνονται οι αποστάσεις..
..τα γράφω Melian..για να τα βλεπω, μηπως και διορθωθώ :)

Καλο σου βράδυ, να προσέχεις :)

melian είπε...

Ίσως να είναι πιο εύκολο να πέσουν οι εγωισμοί που αναφέρεις, όταν θέλουμε πραγματικά τον άλλον..

Καλή σου μέρα, Ηλία!
Να είσαι πάντα καλά:)

genna είπε...

Καλημέρα Μελισσάκι μου!!!!!!

:))))))))))

γλυκό φιλί!

melian είπε...

Καλησπέρα γλυκό κορίτσι!

Φιλιά πολλά !

...και χαμόγελα :)