- Γράψε για κάτι άλλο...
Ναι....για κάτι άλλο...καταλαβαίνω...
Είναι πολλά τα άλλα που με απασχολούν κάθε μέρα....
Αλλά εδώ θέλω να θυμάμαι το κύμα...
τη δική του εικόνα θέλω να φέρνω στο νου κάποτε
...και κυρίως.... τη στιγμή που τη γέννησε....
Μια καμπύλη που γεννιέται και παίρνει σχήμα στους πιο φυσικούς ρυθμούς ....
ένα κύμα γίνεται και η σκέψη μου...
για όσο χρειάζεται να διαλυθεί σε κατάλευκο αφρό στην ακτή...
5 δευτερόλεπτα....10....τι σημασία έχει !
πόσα κύματα δεν είδα στη ζωή μου
....τα είδα ;
τα μάτια δε βλέπουν πάντοτε...
χαζορομαντική!....μμμμ....ίσως....
υπό ειδικές συνθήκες
τότε που μπορώ...τότε που μπορώ να βλέπω μια απόλυτα συνηθισμένη εικόνα και να νιώθω όλη τη μαγεία της
18 σχόλια:
Γιατί η ομορφιά είναι παντού γύρω μας και προυποθέτει όμορφα μάτια...
Ξέρεις, αυτά που η σύνδεση με τα βάθη της ψυχής είναι αδιάκοπη...
Δεν ξέρω γιατί, αλλά διαβάζοντας σε ήθελα πολύ να σου αφήσω ένα χαμόγελο...
Πως να στο εικονοποιήσω δεν ξέρω; Ο συμβατικός τρόπος (:)) δε μου φτάνει.
Για αυτό πες πως στο έγραψα με κάποια παλιά, βαριά ασθμάζουσα, γραφομηχανή.
Χ-Α-Μ-Ο-Γ-Ε-Λ-Ο!
η θάλασσα με το κύμα της
ξεπλένει κάθε έγκλημά της
κάθε θησαυρό που αφήνει να της ξεγεννάνε, είναι άλλη μια παγίδα της αράχνης της ψυχής της
το κύμα θυμάσαι, γιατί είναι μια τεράστια αγκαλιά και όλοι ψάχνουν γι αγκάλες, μόνο που αυτή είναι θανάσιμη και δεν σ αφήνει
όσο κι αν σκάζει, πάντα ξανασυντίθεται, το ίδιο ορμητικό, πάντα αδιάσπαστο κρύβοντας και δείχνοντας την απύθμενη δύναμη της κυράς του
αν κάποτε θελήσεις να μαυρίσεις της ζωής σου τον μαυροπίνακα, επέλεξε το κύμα, με ένα κατακλυσμό, όχι όμως άλλων δακρύων, για να αλλάξεις το τοπίο και να ζήσεις εκεί αναβαπτισμένη, έχοντας την πρότερη γνώση
τα φιλιά μου συγνεφιά
Στον παφλασμό των κυμάτων συνηθίζω να αφήνω κάθε μου έννοια, κάθε αναστεναγμό.
Είναι από τις λίγες, οι στιγμές που επιλέγω να βρεθώ κοντά στην θάλασσα, που είμαι πραγματικά Εγώ, που βλέπω στα νερά της το είδωλο μου όπως είμαι, που της συζητώ κάθε τι που με αφορά και έχει τον τρόπο να μου ανακουφίζει κάθε πόνο.
*Καλησπέρα melian:-)
Πολύ καλά κάνεις & θέλεις να θυμάσαι το κύμα γιατί ...
"τα μυστικά της θάλασσας ξεχνιούνται στ' ακρογιάλια"
Καλησπέρα:)
Το πήρα το χαμόγελο και το φόρεσα kioy :)
Να είσαι καλά!
Πόσο μου άρεσε η εικόνα της παλιάς, ασθμαίνουσας γραφομηχανής :)
Εκεί που τα λάθη δε σβήνονται....κι ίσως γι' αυτό πολυτιμα.
Καλό Σ/Κ :)
Είναι εκείνο το δευτερόλεπτο Κωστή. Το ένα. Που δεν ακους τους γύρω σου. Μόνο χάνεσαι στην ομορφιά.
Σε μια τέτοια στιγμή ....δεν είδα απλα ..ένιωσα....τη μαγική γέννησή του...την εξίσου μαγική διάλυσή του σε αφρό.Την ομορφιά της καμπυλότητάς του.
Και τη φοβερή δύναμη της κυράς του, καθώς λες.
Ξέρω....ασήμαντη εικόνα....Δε ζουμε με κύματα. Ουτε εσεις , ουτε εγω
Αλλά για ένα δευτερόλεπτο, πανέμορφη!
Μ'αρεσει να κρατω τη στιγμη.
Καλημέρα Λίνα!
Άλλοτε νανουρισμα το κύμα....άλλοτε πρόκληση με τη δύναμή του.
Παντα ζωντανη παρηγορια.
Καλό Σ/Κ :)
Τα παιρνουμε λοιπον εμεις τα μυστικά Caesar, κι εστω για μια στιγμή προσπαθούμε να τα αναβιώσουμε πριν τα αφήσουμε για πάντα στη λήθη :)
Καλή σου μέρα:)
Το κύμα προσωπικά χαρίζει στιγμές αγαλλίασης και ψυχικής ηρεμίας, καμιά φορά και εσωτερικής ανάτασης. Σχεδόν πάντα όμως, όσο αντιφαντικό κι αν δείχνει αυτό, περισυλλογή και ίσως νοσταλγική μελαγχολία. Όλα μαζί ανακατεμένα, ένα συναισθηματικό συνοθύλευμα. Μάλλον ευθύνεται το αέναο της κίνησης σε συνδυασμό με τον ήρεμο παφλασμό, πιθανότατα την πλέον γαλήνια ηχητική υπόκρουση της φύσης...
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι το κλασσικό κομμάτι των Pretenders ανήκει σε άλλο (μακριά από τη θάλασσα) σκηνικό!
Καλημέρα Ελένη
Το πρόβλημα λύθηκε Νικο, χάρη στην παρέμβασή σου :)
Συνήθως προσέχω να δένει λόγος με μελωδία...αλλά αυτή τη φορά ήμουν απρόσεχτη :)
Περιγράφεις εξαιρετικά την επίδραση του θαλάσσιου κύματος στον ψυχισμό σου. Και δεν μπορω παρά να συμφωνήσω πως μάλλον πρόκειται για την πιο γαλήνια ηχητική υπόκρουση της φυσης.
Βέβαια θεωρώ μάλλον εξίσου γαλήνιους (και μου λειπουν) και άλλους ήχους της φύσης που πια δεν ακουμε λόγω της ζωης μας στις πόλεις και των καλων μονώσεων στα σπίτια μας, όπως το θρόισμα των φύλλων όταν φυσά, τη βροχή πάνω σε κεραμοσκεπές, το σχεδόν ανεπαίσθητο τρίξιμο του χιονιού...Τι θυμήθηκα!
Καλό Σ/Κ, Νικο :)
"κυματιστή" καληνύχτα Melian :)
Καλή, ηλιόλουστη Κυριακή, Ηλία :)
Μelian
σου φέρνω φρέσκο κυματάκι, εδώ στο αφήνω
ν' ανανεώσει , ν' ανακυκλώσει τα όποια.....
φιλάκι γλυκό!
Παίρνει κάθε πόνο, χαρίζει ηρεμία και γαλήνη, ησυχία στην καρδιά.
Κρύβει κάθε μυστικό και φανερώνει το μεγαλείο του σε όποιον το θαυμάζει.
*Καλησπέρα Melian μου, ήρεμη η θάλασσα σήμερα, και τα κύματα απαλά χαϊδεύουν την άμμο.:-)
@ Σ'ευχαριστω Genna. Πανεμορφο το κυματάκι σου !
Καλό σου βραδυ!
@ Και ήρεμη και οργισμένη, πάντα μαγευτική. Αλλά σίγουρα η ηρεμία της είναι μεταδοτική.
Καλό σου βράδυ,Λίνα!
Και πάντα εκεί, όποτε την χρειαστούμε.:-)
*Καλό βράδυ και σε εσένα Μelian μου, πήρα το θάρρος και σου έχω αφήσει μια πρόσκληση στο blog μου. Ελπίζω να την δεχτείς. :-)
Καλό μήνα Μελισσάκι μου!
γλυκό φιλάκι!
@ Λίνα, σ'ευχαριστω!
Όπως είδες ανταποκρίθηκα.
Καλό μήνα !
@ Καλό μήνα genna!
Φιλιά πολλά :)
Δημοσίευση σχολίου