Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009


Ο χρόνος μου κυλά περίεργα προς τα πίσω καθώς ξανακοιτάζω παλιά ημερολόγια

Μια νύξη στον τροβαδούρο της αγάπης με οδηγεί στο βιβλίο του. Το ανοίγω δίχως αληθινή προσμονή τυχαία στη σελίδα που βρίσκω τον σελιδοδείκτη

The beach at Kamini
The sailboats
the silver water
the crystals of salt
on her eyelashes
All the world
sudden and shining
the moment before G-d
turned you inward
L. Cohen



Ίσως κάποτε οι λέξεις μπορέσουν να εκφράσουν τις μικρές κοφτές αναπνοές της αγωνίας, το βαθύ αναστεναγμό της ανακούφισης, τη σκέψη που απλώνεται πολύ πέρα από το "εδώ" και από το χρόνο, μα για την ώρα μου μοιάζουν πολύ ανεπαρκείς.

Υπάρχουν πράγματα που απλά δεν τα "χωράμε" , αλλά μόνο μέσα από αυτήν την υπέρβαση του να προσπαθήσουμε να τα χωρέσουμε, βρίσκουμε τα δικά μας όρια. Ή ακόμη καλύτερα, τα διευρύνουμε.


11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

37° 20.946' N
023° 27.464' E

Καμινι.
Ειναι το μερος που το αλατι στεγνωνει στα βλεφαρα της.

Αλατι.
Το πιο ωραιο απο οσα μπορει να βαλει μια γυναικα για στολιδι στα βλεφαρα.

Παντως το Μαυρο Μαργαριταρι στην φωτογραφια δεν θα χωρουσε στο Καμινι. Το τελευταιο ειναι μολις 50 μ πλατυ.

Ενα Μαυρο Μαργαριταρι μας περιμενει ολους.

iLiAs είπε...

..αυτα τα ορια μας..ολο λεμε τα φτασαμε και ολο τα ξεπερναμε..τωρα αυτο ειναι καλο? ειναι κακο?
θα σε γελασω Melian..
Αλλα ειλικρινα δεν θελω να τεσταρω τα ορια μου, δεν θελω να τα ξερω..

Καλο ξημέρωμα Ελενη :)

melian είπε...

@ Συντεταγμένες.
Πάντα εκεί που βρίσκεται η καρδιά σε στεριά ή θάλασσα δεν έχει σημασία.

Χαμόγελο ευτυχίας.
Το πιο όμορφο στολίδι στο πρόσωπό της.

Το πλοίο δεν το γνωριζα πειρατη, ουτε και το συνεδεσα άμεσα με το ποίημα.Μου άρεσε η εικόνα του.Και στο Καμινι έχω χρόνια να πάω, ουτε που το θυμαμαι.

Μαυρο Μαργαριτάρι λοιπον...υπαρχουν πλοια για να ονειρευεσαι και άλλα για να ταξιδεύεις



@ Ηλία, πάλι μου χάρισες βραδιάτικα το χαμόγελο.

Νομιζω πως για όλους μας υπάρχουν όρια που δεν θελουμε να τα γνωρισουμε, επειδη θα πρεπει να βρεθουμε σε εξαιρετικα δυσκολη θεση για να γινει αυτο.....και άλλα που μας άρεσει να υπερβαίνουμε.
Σ'αυτα τα δευτερα αναφερόμουν...αλλά μη μου σκοτιζεσαι :)

Καλό σου βράδυ, καλό ξημέρωμα :)

Ανώνυμος είπε...

Μικρη διευκρινηση.

Οι συντεταγμενες δεν εχουν σχεση με το νικ μου, ουτε με εμενα.

Τα νουμερα δινουν την τοποθεσια του λιμανιου (Καμινι).
Ο Ποιητης πρεπει να περματησε πολλες φορες σ' αυτον τον μωλο.

Ομορφο το κειμενο σου, ομορφο το τραγουδι.

eva είπε...

Ίσως κάποια πράγματα να είναι πραγματικά πολύ μεγάλα για να χωρέσουν σε λέξεις. Ίσως η θέση τους να μην είναι στις λέξεις, αλλά μέσα στην ψυχή μας. Να τις αισθανόμαστε σαν αερικό και σαν λαχτάρα, άπιαστες και άφθαρτες και αιώνιες.
Καλό σου βράδυ, Melian.

melian είπε...

Συγγνώμη Jolly Roger!

Παραλειψη δική μου, οφειλόμενη σε βιασύνη.Φυσικά και το όνομα σου δεν έχει σχέση
και δεν είναι συντεταγμένες.

Οι πειρατές είναι πάντα καλοδεχούμενοι σε αυτόν τον χώρο, γιατί οδηγούν το νου σε ταξίδια και σε όμορφες μυθοπλασίες.

Όσο για τον Cohen, ειναι γνωστο οτι αγαπά πολύ την Υδρα και χαιρομαι πολυ που μπορεσα να τον παρακολουθησω στην τελευταια συναυλία του.

Σ'ευχαριστω για τα καλά σου λόγια.

melian είπε...

Ευαγγελια, χαιρομαι που σε βλέπω εδώ.
Έτσι είναι με τα δυνατα αισθηματα. Δε χωράνε σε λέξεις, δεν εκφράζονται με αυτές.
Όποτε προσπαθω να το κάνω, νιωθω πως αποτυγχάνω.

Καλό σου βράδυ:)

Caesar είπε...

Aγαπημένος σου ο L. Cohen !
Πάντοτε αξίζει να προσπαθούμε να διευρύνουμε τα όρια, οι εκπλήξεις θα είναι η ανταμοιβή μας:)

melian είπε...

Και αγαπημένος και κλασικός θα έλεγα

Υπέρ των εκπλήξεων λοιπον :)

Καλό σου βραδυ, Caesar!

genna είπε...

Ισώς, ίσως κάποτε οι λέξεις
και η ψυχούλα σου, στο Ιστιοφόρο
μαζί με τους αγαπημένους «δραπετεύσουν»
για όμορφα ταξίδια, σίγουρα, ναι?

καλό βράδυ Μελισσάκι μου!

φιλί γλυκό!

melian είπε...

Ισως...
Κάποιες φορές μας ταξιδεύουν τα ποιήματα, κάποιες άλλες οι αναμνήσεις...μα τα πιο όμορφα ταξίδια τα κάνουμε με την αγάπη. Έτσι δεν είναι;

Ανταποδίδω το φιλι,

Καλη σου νύχτα, όμορφη