Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2009

μ'αρέσει


ο τρόπος που το φως διεκδικεί το μερίδιό του στο σκοτάδι, κάθε μέρα και πιο ηχηρά....λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω.....και λίγα ακόμη .... μέχρι που να γίνει η μέρα τεράστια

μ'αρέσουν τα μικρά μπουκετάκια από μωβ και βιολετιές ανεμώνες σε μικρό γυάλινο ποτήρι

μ'αρέσει ο νοτιάς στο πρόσωπό μου. βαθιές εισπνοές, κλείνω τα μάτια να τον αισθανθώ σε κάθε κύτταρο του κορμιού μου

μ΄αρέσει η μυρωδιά από άγριες φράουλες και η ξινή γεύση των βατόμουρων

μ'αρέσει η σκοτεινιά την ώρα της καταιγίδας

η βόλτα σε αρχαία λιθόστρωτα κάτω από τον ιερό βράχο

μ'αρέσει το λευκό δωμάτιο και τα λευκά σεντόνια εκεί που ο ήλιος είναι ανελέητος και ο βοριάς καθημερινή συντροφιά

μ'αρέσουν οι κίτρινες τουλίπες την ημέρα των γενεθλίων μου

μ'αρέσει το κροτάλισμα από χαλίκια που παρασέρνει το κύμα, καθώς σκάει με ορμή στην ακτή

μ'αρέσει που μπορώ να προσμένω πάντα ένα καλοκαίρι

μ'αρέσουν τα βιβλία με υφασμάτινο εξώφυλλο και η μυρωδιά του παλιού χαρτιού

μ'αρέσει η περιπλάνηση στα αεροδρόμια του κόσμου

μ'αρέσει ο ύπνος που κάνουν τα μικρά παιδιά.... ήρεμος, βαθύς, ανέφελος

μ' αρέσουν οι άνθρωποι που πάντα βρίσκουν έναν λόγο να χαμογελάνε

μ'αρέσουν τα κοτσύφια που κάθε Μάρτη τρελαίνονται να τραγουδούν για το ταίρι τους και τρελαίνουν κι εμένα με την ανθρωπόμορφη λαλιά τους

μ'αρέσει η άνοιξη μέσα στο χειμώνα

η αγάπη εκεί που δεν την περιμένεις

μ'αρέσει το ζεστό ψωμί που μόλις βγήκε από το φούρνο

τα σκαμμένα πρόσωπα των ναυτικών και των ψαράδων

μ'αρέσουν τα όμορφα σκηνικά όταν εκείνος με κρατά αγκαλιά

μ'αρέσει να με κρατά αγκαλιά και χωρίς όμορφα σκηνικά

μ' αρέσουν τα φθινοπωρινά φύλλα και η πανδαισία των χρωμάτων τους

μ'αρέσει το αρχιπέλαγος ακόμη και για τ' όνομα του. οι λέξεις έχουν τη δική τους μουσική

μ΄αρέσουν τα γιορτινά πρωινά του χειμώνα, όταν τα φώτα δίνουν μια διαφορετική λάμψη στην πόλη

μ'αρέσει ο τρόπος που φίλος μου λέει : "μπορεί να μην είσαι κακάσχημη, αλλά απλά αποκρουστική" και ξεκαρδίζομαι στα γέλια

μ'αρέσει η μαρμελάδα βερύκοκο

το αφρόλουτρο με άρωμα μιμόζας

μ'αρέσει να χαζεύω ασπρόμαυρες φωτογραφίες, να βλέπω τις αλλαγές στους ανθρώπους, να απορώ για το πέρασμα της ζωής

μ'αρέσει η σκιά που αφήνει το κορμί μου όταν κολυμπώ σε διάφανα, καταγάλανα νερά

μ'αρέσει να αισθάνεται την απουσία μου, κάθε που φεύγω από κοντά του

μ'αρέσει να γυρίζω πίσω

μ'αρέσει να ακούω το speak low απο την Billie και να βουτώ στο βαθύ κυανό της σκέψης μου



μ' αρέσουν πολλά πράγματα που δεν είμαι

8 σχόλια:

kioy είπε...

Πολυ ωραία ανάρτηση,
Νομίζω βάζεις και μια τάξη...
Γιατί, αδίκως, έχει κολλήσει η ρετσινιά σε μελαγχολικές περσόνες σαν εμάς πως δεν ευχαριστιούνται τίποτα...

Νομίζω πως πίσω από αυτή τη μελαγχολία, όπως τεκμηριώνεις και εσύ εδώ, κρύβεται η μεγαλύτερη αγάπη για τη ζωή...

melian είπε...

Καλημέρα kioy!
Σ'ευχαριστω!

Οι μελαγχολικές γραφές αποτελούν ανάγκη έκφρασης, αλλά φυσικά δεν είμαστε εκείνη η εικόνα.Δεν είμαστε η στιγμή έκφρασης της λύπης. Είμαστε πολλά περισσότερα που εδώ δεν μπορούν να φανούν.
Απλά, ποιος θα καθίσει να γράψει όταν η ζωή του είναι γεμάτη, πλήρης, όμορφη; Κι αν το κάνει, θα είναι μια ρηχή καταγραφή που καμιά σχέση δε θα έχει με τα βιώματά του.
Αντίθετα η θλίψη βρίσκει πάντα τη δύναμή της στην έκφρασή και κει ακριβώς αποδυναμώνεται και γίνεται πιο υποφερτή

iLiAs είπε...

..μ' αρέσει να διαβάζω αυτά που γράφεις :)
Καλο απογευμα Melian :)

melian είπε...

...μ'αρέσει να βρίσκω τα σχόλιά σου:)

καλή εβδομάδα :)

Ανώνυμος είπε...

...μ'αρέσουν οι εικόνες που σ'αρέσουν.
Την καλημέρα μου

melian είπε...

...μ'αρέσει που αυτές οι γωνιές μας μοιάζουν με σπίτια ανοιχτά, όπου μπορεί ο περαστικός να αφήσει μια καλημέρα, ένα γλυκό χαμόγελο


Να είσαι καλά, Καλή σου μέρα!

genna είπε...

μ' αρέσει που σου αρέσουν τόσα...

καλημερούδια, τρυφερά!!!!!!

φιλιά!

melian είπε...

Σε όλους μας αρέσουν κορίτσι...τόσα κι άλλα τόσα !

Καλησπέρα!

Φιλιά