Σήμερα θα μαζέψω τις αγκαλιές. Όλες.
Αυτές που φύλαξα στη μνήμη
Όμοια με εκείνη την όμορφη ιταλική ταινία που συγκέντρωσε στο τέλος όλα τα απαγορευμένα φιλιά.
Εγώ θα μαζέψω τις αγκαλιές.
Από την πρώτη πρώτη που μου ζήτησες να με σφίξεις δυνατά μετά το πρώτο μας φιλί
και μ'άφησες να φύγω ζαλισμένη
έως την τελευταία με την πλάτη σου να ακουμπά στον τοίχο
κι εγώ να πρέπει να σε αποχωριστώ
λες κι είναι εύκολο να αφήσεις το άλλο σου μισό
και να κάνεις ότι δε σε νοιάζει
ότι είσαι εντάξει
η γη συνεχίζει να γυρίζει
ακόμη κι αν χάνεις το νόημα αυτής της κίνησης
στα μάτια όλων είσαι ολόκληρη
κανείς δεν βλέπει το κομμάτι που σου λείπει
Ένα βήμα μπρος κι οι πόρτες κλείνουν
και μένει μόνο μια εικόνα
ή μάλλον πολλές
πολλές εικόνες
αλλά δεν κοιτάς έξω
κοιτάς μέσα για να τις δεις
να μη νιώθεις την ορφάνια του χεριού σου
9 σχόλια:
Άλλο ένα πολύ συναισθηματικό ετούτο!
Ξέρεις σε συναισθήματα ο αγνώστης πως να επέμβει;
Είναι που ψάχνουμε σε πέλαγα και μονοπάρια ουράνια, κάτι ωραίο να πιαστούμε...
Μα οι πιο γεμάτοι ουρανοί είναι αυτοί που θα κοιτάξουμε μέσα μας, τρανή απόδειξη των όσων κάθισαν πάνω στο φτερούγισμα του καιρού μας...
Την καληνύχτα μου! :)
Καλη βδομάδα Melian :)
..αγκαλιές και φιλιά γεμάτη..νοητές? έστω.
Συλλεκτρια απο αγκαλιες λοιπον εισαι. Ωραιο αυτο.
Ας γινουμε ολοι τετοιου ειδους συλλεκτες.
Ενας μας θα μαζευει αγκαλιες, αλλος φιλια, αλλος χαδια, αλλος ομορφες μουσικες και αλλος ομορφες εικονες. Και καθε φορα που συναντιομαστε θα δειχνει ο ενας στον αλλο την δικη του συλλογη.
Υ.Γ. Να μην ξεχασω τις ομορφες μυρωδιες και τις (μαζι) φεγγαραδες με πανσεληνο στα συλλεκτικα κομματια.
Υ.Υ.Γ. Μεχρι χθες ειχες καποιες χριστιουγεννιατικες νιφαδες να πεφτουν στον φοντο του μπλογκ. Ομορφες ηταν, γιατι τις εβγαλες;
@ Μπορεί όλοι να βλέπουμε τα ίδια πράγματα kioy, στην ερμηνεια είναι η διαφορά και στον αντίκτυπο μέσα μας.
Καλό σου απόγευμα!
@ Εστω...Ηλία ....έστω
Καλή εβδομάδα :)
Δε θα με χαρακτηριζα συλλέκτρια Jolly Roger.
Θυμήθηκα κάτι όμορφο δικό μου και το έγραψα. Για πολλους, υπερβολικά συναισθηματικό. Ώρες ώρες και για μενα την ίδια.
Anyway...πηγα να βάλω μερικες νιφαδες, ήρθε ένας άνεμος και τις πήρε.....αυτά
Αγκαλιές αγαπημένες, ξεχωριστές, που φέρνουν τόσες όμορφες αναμνήσεις..
Και μια αγκαλιά που άδεια τώρα περιμένει για να γεμίσει και πάλι από μια παρουσία..
Εύχομαι να έρθει σύντομα και να μείνει για πάντα γεμάτη!
*Τα φιλιά και την καλησπέρα μου Melian μου.:-)
@ Jolly Roger
με χαρά μου ξαναχιονίζει!!!
Θα' ρθεις να κάνουμε χιονάνρωπο; :)
@ Σ'ευχαριστω για την όμορφη ευχή Λίνα. Μακάρι όλοι να έχουμε κοντά μας όσους αγαπάμε και μας αγαπούν
Φιλια.
Καλό απόγευμα :)
τι όμορφες νυφοαγγαλίτσες είναι τούτες.....
πόσο απαλά πέφτουν κρατώντας ότι απ' το άλλο μισό...
τρυφερό φιλί σαν τις νυφάδες!!!!
Χαιρομαι που σου αρέσoυν ,Genna!
Μια που δε χιονίζει εκεί έξω ας δημιουργήσουμε εδώ την ψευδαίσθηση.
Σαν αυτην της αγκαλιας....
Καλή σου νυχτα!
Δημοσίευση σχολίου