οι γυάλινες χάντρες πάντα με ξεγελούσαν /όχι όποιες και όποιες...αυτό να το ξεκαθαρίσω / εύκολα θα χάριζα τη γη μου για να τις αποκτήσω/ είναι τα μάτια που δίνουν αξία στα πράγματα / άλλοτε και η ψυχή /όχι πάντα τη σωστή /τα δικά μου έψαχναν πάντα ουρανό/ ελαττωματικά .../
8 σχόλια:
Συλλέκτης ματιών θα γίνω
θα φυλάξω τις αντακλάσεις
των ψυχών
που καθρεφτίζονται μέσα τους...
Το μόνο αληθινό που έμεινε
σε καιρούς αυταπάτης.
Καλημέρα.
Πολύτιμη η συλλογή σου, Σοφία.
Καλή σου μέρα!
ποιος δεν γοητευεται απο τις γυαλινες χαντρες melian μου, ποιος δε χαριζει την γη του για καποιες απο δαυτες;
μονο που τις πιο πολλες φορες, τριπλασια αξια η γη μας, και κιβδηλες οι χαντρες..
γκριζες και σκοτεινες..
ουτε καν γαλανες..
τι ομορφο το κειμενο που εγραψες!!!
σα γαλαζια χαντρα..
πάντα ουρανό, γλυκιά μου!
όμορφοι στίχοι, ναι, στίχοι είναι Μελισσάκι μου...
φιλί γλυκό!
:)
..χαντρες που πλανευουν τα ομορφα ματια!! :)
Ελενη καλησπέρα :)
Σ'ευχαριστώ πολύ φεγγαρένια!
Όμορφες οι γαλαζιες, ομολογουμένως...Νομίζω πως κάθε φορά που αφήνουμε την ψυχή μας να παρασυρθεί από αυτες, το κανουμε ενσυνειδητα.
Genna...:)
πήγα να γραψω τις λιγοστες μου σκεψεις σε διαταξη τετοια που αναφερεις :) και σκεφτηκα : μα ειναι πεζος ο λογος ...
και μετα ερχεσαι εσυ ...:)
φιλια πολλά κοριτσι μου :)
"Ο ουρανος ειναι παντα το χρωμα μου , μα η αυγη ειναι παντα δική σου"
ειχε γραψει καποτε ο Σεφερης . Τον λατρεψα αυτον το στιχο
Χάντρες που πλανεύουν τα μάτια που θέλουν να πλανευτούν :)
Καλό σου βράδυ, Ηλία και καλή εβδομάδα :)
Δημοσίευση σχολίου