Μόνο στο όνειρο μπορώ να αφήσω το νου να πλανηθεί...μόνο στο όνειρο
τρέμω
γλάρους είδα... πολλούς... πολλούς
Κάποτε πίστευα πως το να μην σκέφτομαι θα ήταν η λύτρωση
δε φτάνει... δε φτάνει
πανέμορφοι ήταν... σε μια ξέρα δίπλα στο κύμα
θα πρέπει και να μην βλέπω και να μην ακούω
δεν πρόλαβα να τους φωτογραφίσω
κυρίως θα πρέπει να μην αισθάνομαι
Σαν τη Ζυλιέτ κλείνω τα μάτια
κι όταν τ' ανοίγω βλέπω τα σύννεφα να μαζεύονται στον ουρανό μου
5 Ιουλίου 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου