Τσάι γιασεμί, μουσική από τον Κόσμο, ένας άγγελος που νοιάζεται κι έρχεται τη νύχτα να δει, αν φρόνιμα κοιμάμαι.
Dance me to the end of Love από τον Cohen
Όμορφο ξύπνημα Σαββάτου
Κλείνω την μπαλκονόπορτα, ν' αφήσω το φθινόπωρο ακόμη λίγο απ' έξω
Όμως στο μυαλό μου φέρνω δάση με φυλλοβόλα... τα μόνα αποδεκτά να μου φέρνουν το φθινόπωρο. Να βαδίζω πάνω στα ξερά κίτρινα, καφετιά, κοκκινωπά φύλλα. Να τα μαζεύω... πάντα μου άρεσε να μαζεύω υπέροχα φύλλα καρυδιάς, βελανιδιάς, καστανιάς..... μεγάλα, παλαμοειδή και όχι μόνο όπως με διορθώνει.... γιατί τα ξέρει καλά.
Υπέροχη η μουσική του Κόσμου.
12 σχόλια:
καλημέρα συννεφένια μου
γλυκός ο άγγελος...
θα ξανάρθει, καλο σ/κ
Καλημέρα...γλυκιά!
Καλό Σ/Κ
Υπέροχο το πρωινό του Σαββάτου! Κι ας είμαι λίγο κρυωμένος...
Πάω να φτιάξω κι εγώ ένα τσάι γιασεμί, που μου έλειψε πολύ από το χειμώνα...
Καλημέρα, Κόσμε!
Καλημέρα Νικόλα!
Τσάι γιασεμί κι εσύ;
Περαστικά και να προσέχεις!
Καλό Σ/Κ
Ε, δεν είναι αυθεντικό κινέζικο αλλά δεν 'ν' κακό...
Σ' ευχαριστώ. Θα προσπαθήσω να προσέχω αλλά φοβάμαι ότι δεν εξαρτάται και πολύ από μένα (σήμερα και αύριο βράδυ εργασία στη φύση γαρ...).
βλάκες οι ανθρώποι προτιμούν τα λογχοειδή από τα καρδιόσχημα.
πες του αγγέλου σου να σου τα φέρει, να σου τα απιθώσει τα παλαμοσχιδή σου άκρα και μαζί ανασάνετε την φθινοπώρου άυρα.
τυλίξου για καλό και για κακό σε ένα famous blue raincoat, έχει διαλύσει πολλούς από εμάς για να μας ξαναστεριώσει σπασμένους.
:)
Ντύσου φθινοπωρινά Νικόλα, κι άσε τα καλοκαιρινά για όταν ξαναφτιάξει ο καιρός
Πώς να μην χαμογελάσω Κώστα...μ' αυτά που μου γράφεις;
Λίγη ώρα μετά τη γραφή του χαζοποστ, μου εξηγούσε τα καρδιόσχημα, τα λογχοειδή και τα παλαμοσχιδή και επέμενε ότι της καρυδιάς είναι ωοειδή (συνάδελφός σου γαρ)Γιατί να το αμφισβητήσω;
Και καθώς κι εγώ μακριά από τα δάση μου με τα φυλλοβόλα, παλαμοειδή μόνο τα πλατάνια έχουν τελικά; Και πες μου και το άλλο αν το ξέρεις, αυτά τα πανέμορφα δέντρα που βλέπουμε σε εικόνες της Β. Αμερικής με τα φύλλα που γίνονται κατακόκκινα αυτην την εποχή, ποια είναι; Τα γνωρίζεις;
Καλή σου μέρα!
Υπέροχη η μουσική επιλογή σου...
Τα φθινοπωρινά φύλλα, όπως & οι εικονες που περιγράφεις, μου θυμίζουν πάντα τα "Les feuilles mortes" του Jacpues Prevert.
Όσο για το φθινόπωρο, άνοιξέ το να περάσει & να το υποδεχθείς με τη μουσική υπόκρουση του Antonio Vivaldi...
ξέχνα τα σφενδάμια,
καλά είναι εκεί που είναι, σήμα κατατεθέν της καναδικής σημαίας.
τι να τα κάνεις τα πορτοκαλιά σαν έχεις του πλατάνου και της οξιάς τα υπέροχα δάση, της αειθαλούς δρυός το ακανθωτό βαλανίδι να σκανταλίζει νύμφες και κόρες σε υγροποτάμους και ρεματιές.
κάποτες το ίδρυμα γουλανδρή έκοψε κοντύλι και ξεχύθηκε μια ομάδα φωτογράφων σε όλη την ελληνική επικράτεια με μηχανές ανα χείρας να αποθανατίσουν ομορφιές. εντυπωσιάστηκαν από την ομορφιά την ίδια και επιμελώς απέκρυψαν τον ακριβή τόπο και το κάθε μέρος ώστε η λαίλαπα του κόσμου να μην μολέψει τον ευλογημένο τόπο που λέγεται ελλάδα.
παλαμοσχιδή το αμπέλι και ο πλάτανος από τα πιο γνωστά, λογχοειδή η κέντια και οωειδή της μπιγόνιας αν καλά θυμάμαι.
περιττόληκτη σε σχηματισμό των 5-7-9 φυλλαρίων η καρυδιά, με σχήμα ωοειδές κατά τον συνάδελφο, καρδιόσχημα αν προτιμά ερωτευμένος.
καθόλου χαζοπόστ
υπάρχει ακόμα κόσμος που έχει συνδυάσει το φθινόπωρο με την υπέροχη πανάρχαια διαφήμιση της κολώνιας 4711, στο δάσος με τα φυλλοβόλα.
μπας και το θυμάσαι;
μαρτυρά ηλικία η διαφήμιση!
Όλα τα έκανα όσα μου είπες caesar...όλα.
Θυμήθηκα πόσο γλυκό είναι το φθινόπωρο του Vivaldi, κι ακόμη ακούω στο μυαλό μου τα "Νεκρά φύλλα" του Jaques Prevert.
Ακόμη κι αν δεν μου μιλάς με στίχους, με νότες μου μιλάς ακόμη πιο γλυκά και με πας σε αμμουδιες, όπου τα βήματα μας τα έσβησε το κύμα.
Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ, για κάθε γλυκό σου λόγο και για κάθε όμορφη πρότασή σου.
Κι ας υποδεχτούμε το φθινόπωρο, με τη χαρά που του πρέπει. Σαν κάτι νέο που 'ρχεται, με τα δικά του δώρα.
Ευχαριστώ σας αγαπητέ μου Κώστα, για όλες τις πολύτιμες γνώσεις σας. Σας έχω πει ότι μου αρέσει να μαθαίνω;
Σφενδάμια λοιπόν. Υπέροχα δεν είναι;
Ξέρω, ξέρω τι μου λες...ότι είναι ωραία και τα δικά μας. Δεν διαφωνώ. Δεν ζούσα πάντα στην πρωτεύουσα, ξέρω από δάση. Και αυτήν την εποχή μου λείπουνε τα φυλλοβόλα.Ευτυχώς που μένω προς τα βόρεια και βλέπω και κανένα πλατάνι.
Όσο για τη διαφήμιση, που μαρτυρά ηλικία, δεν τη θυμάμαι....:-)
Όχι, για το δικό μου νεαρό της ηλικίας.... Όχι, απλά δεν...
Ίσως να μην ήμουνα και στην Ελλάδα τότε.
Καλή σου μέρα, υπέροχη και φωτεινή!
Δημοσίευση σχολίου