Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007




Δρόσισε, συννέφιασε, άλλαξε.
Η ελιά, η σφιχταγκαλιασμένη με τον κισσό..... τι συνύπαρξη κι αυτή;
- δεν ξέρω αν θα έπρεπε να τη χαρακτηρίσω άρρωστη ή ρομαντική-
λυγίζει σε κάθε ριπή του ανέμου τα βαρυφορτωμένα της κλαδιά
Πέντε κότσυφες χοροπηδούν πάραυτα στο φρεσκοκουρεμένο γκαζόν
Όλοι αρσενικοί με τα πορτοκαλόχρωμα ράμφη τους.

Καθαρίζω τα τοπία μέσα μου και τα τακτοποιώ, για να με βρίσκω καλύτερα.
Πετώ στο ενδιάμεσο κρυφά, μυστικά
σε φιλώ τρυφερά στα βλέφαρα ενώ κοιμάσαι
μόλις που σε αγγίζω -σαν μικρή πεταλούδα- και απομακρύνομαι γρήγορα
Ξανά πίσω στα φανάρια
στο δρόμο για το Grand Stanford
Κλείνω τα μάτια να παίξω το παιχνίδι
τακ....τακ....τακ....τακ...
μου θυμίζει το άλλο στο περβάζι
οι ρυθμοί αργοί
πιο γρήγοροι όμως από τους χτύπους της καρδιάς
με αγχώνουν
στην αλλαγή του ρυθμού περνώ απέναντι
πάντα με κλειστά τα μάτια
τα αυτοκίνητα στριγκλίζουν δίπλα μου
απέναντι στο ξενοδοχείο ανεβαίνω στην πισίνα
μόνη
ο ήλιος καίει
βουτώ κάθε δέκα λεπτά, να δροσιστώ
ο αέρας υγρός, πηχτός σαν πυκνή ομίχλη καλοκαιριάτικα
Διαβάζω τη Βρήλαντ
όμορφη γραφή
Αλλά πιο όμορφη η μοναξιά μου εδώ πάνω, κοντά στον ουρανό
κι ας είναι γκρίζος
Καμιά φορά και το γκρι έχει τη σωστή απόχρωση

12 σχόλια:

nicon είπε...

Να ντύνεσαι ζεστά, όμορφή μου ποιήτρια! :-)

Καλημέρα - καλό χειμώνα!

melian είπε...

Σας ευχαριστούμε αγαπητέ μας, Nicon!
Ελπίζω βέβαια να μη χειμωνιάσει από τώρα, αλλά μια ευχή είναι πάντα καλοδεχούμενη. Καλό χειμώνα, Nicon, και να περάσεις ζεστά και όμορφα σήμερα!

iLiAs είπε...

..Το γκρίζο του ουρανού θα γίνει σύντομα πάλι γαλάζιο.
Το θέμα είναι, να μην αφησουμε το γκρίζο του φθινοπώρου,
να εισβάλλει, ν' αγγίξει τη ψυχή μας.

Η περιγραφή με την πισίνα, μου έφερε εικόνες καλοκαιριού στο νου.
καλο ξημέρωμα &
καλή βδομαδα melissaki. :)

melian είπε...

Πράγματι κάποιες εικόνες είναι του τώρα, κάποιες του χτες...αόρατα νήματα τις συνδέουν όλες...το γκρι λέω να το χρησιμοποιώ μόνο στα ρούχα, όχι στη διάθεση...μερικές φορές δε μου φαίνεται και τόσο δύσκολο.
Καλό ξημέρωμα, Ηλία και με το καλό να υποδεχτούμε τη νέα εβδομάδα όλοι μας :)

genna είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!

Caesar είπε...

Μερικές γραμμές από το κείμενό σου, μου θυμίζουν λίγο το "Lost in Translasion" με τον Bill Murray και την Scarlett Johansson που γυρίστηκε στο Τόκιο.
Όμορφες πάντως οι πεταλούδες & αθόρυβες :)

iLiAs είπε...

..διακόπτω λίγο την, όμορφη μοναξιά σου, για να πω καλησπέρα melissaki.

melian είπε...

??????

Καλησπέρα, Genna!

melian είπε...

Κάπως έτσι ήταν, Caesar! Lost in Translation. Όχι, στο Τόκιο, αλλά στο Hong Kong :)Κοντά έπεσες γεωγραφικά...απόλυτα μέσα, νοηματικά :)
Αλλά καθώς με ποιήματα μου έμαθες να σου μιλώ

"Σου το' χω πει για τα σύννεφα
Σου το' χω πει για το θαλασσινό δέντρο
Για κάθε κύμα για τα πουλιά μεσ' στα φύλλα
Για τα χαλίκια του θορύβου
Για τα οικεία χέρια
Για το μάτι που γίνεται πρόσωπο ή τοπίο
Κι ο ύπνος του δίνει τον ουρανό του χρώματός του
Για όλη την πιωμένη νύχτα
Για το κιγκλίδωμα των δρόμων
Για το ανοιχτό παράθυρο για ένα μέτωπο ξέσκεπο
Σου το' χω πει για τις σκέψεις σου για τα λόγια σου
Κάθε χάδι κάθε εμπιστοσύνη επιβιώνουν."

Πωλ Ελυάρ

Να περνάς όμορφα, αγαπημένε!

piXie είπε...

Καθαρίζω τα τοπία μέσα μου και τα τακτοποιώ, για να με βρίσκω καλύτερα.
Αυτος ο εσωτερικος επαναπροσδιορισμος, η αναζητηση της θεσης μας, ειναι οτι πιο σημαντικο αφηνει καθε εσωτερικο ταξιδι, καθε εσωτερικη περιπετεια, καθε βουτια στον εαυτο μας...

melian είπε...

Ηλία, γλυκέ μου...όταν η μοναξιά διακόπτεται από την τρυφερότητα....ευτυχώς που διακόπτεται :)
Απλά μερικές φορές επιθυμούμε να απομακρυνθούμε από τους άλλους και τότε την επιλέγουμε.

Καλό σου απόγευμα, Ηλία!
:)

melian είπε...

Καλώς την,pixie!
Εδώ και μήνες γλυκιά μου, έχω ανατρέψει τόσα πράγματα εντός μου...θεμελιώδεις αξίες...που τώρα το μόνο που μου μένει, είναι να μάθω να ζω με ό,τι έχει ουσιαστική αξία στη ζωή μου. Μερικές φορές... πρέπει να χάσουμε τον εαυτό μας για να μπορέσουμε να τον ξαναβρούμε!
Καλό σου απόγευμα, νεραϊδούλα !