Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007


Νομίζω πως Μάης ήταν (νομίζω.......ποιο νομίζω; ...πιο βαθιά γνώση δεν υπάρχει μέσα μου. Κάποτε μπορεί να ξεχάσω το όνομά μου, αλλά δεν θα ξεχάσω ότι ήταν Μάης....) Μάης θα' ναι πάντα όταν στα όνειρα θα έρχεσαι για να αποδεικνύεις πως κάποτε με τη ζωντανή σου παρουσία, μου έδειξες το πόσο φτωχικά ήταν. Γιατί όντως πολύ φτωχά μπροστά στη δύναμη σου να φωτίζεις με αλλόκοσμο φως το σύμπαν μου, να καταργείς τις αντιστάσεις μου, να μ' αγαπάς μ' αυτόν τον ισοπεδωτικό τρόπο που δεν μου έδινε άλλη επιλογή παρά κι εγώ να σ' αγαπώ.

Κι αυτό που μου ' μαθες αγάπη, ήταν μόνο στο απόλυτο να ησυχάζω. Μόνο το απόλυτο να επιζητώ. Μόνο στο απόλυτο να δίνομαι.
Και μόνο την αλήθεια να εμπιστεύομαι.

Όταν γελώ να φωτίζω κόσμους...κι όταν σιωπηλά σε κοιτούσα..... πόσο ξένη με σένα αυτή η σιωπή...!...δεν την ανεχόσουν...με τίποτα δεν την ανεχόσουν....κι αμέσως με γέλια ξαναγέμιζες το χώρο.

Διαβάζω αν είναι πιο σημαντικό ν'αγαπάς ή να σ' αγαπούν....κι εγώ ποτέ δεν θα απαντήσω το ένα ή το άλλο...αυτό το ρήμα μόνο ζευγαρωμένο αξίζει να ζει.

10 σχόλια:

iLiAs είπε...

..το ιδανικό ήταν να πηγαίνουν μαζί.
Η απόλυτη αγάπη!
Μακάρι να υπήρχε πάντα.

Καλο βράδυ melissaki!

melian είπε...

...το ιδανικό...
Καλησπέρα, Ηλία!
Να' χεις ένα όμορφο βράδυ!

Caesar είπε...

Προτείνω ως απάντηση στον επίλογό σου, το(«L'important c'est d'aime») από τις καλύτερες ταινίες του Αντρέι Ζουλάφσκι με την Ρόμι Σνάιντερ & τον Φάμπιο Τέστι ! Παλιό αλλά καλό Elmelissa :)

melian είπε...

Καθώς οι επιλογές σου πάντα όμορφες είναι, γλυκέ μου Caesar,θα φροντίσω σύντομα να μου προσφέρω την απόλαυση της συγκεκριμένης ταινίας.
Σ' ευχαριστώ!:)

kostas_patra είπε...

μα είναι και κάτι χέρια που συνταιριάζονται σε σιωπή που ομιλούν τα μάτια, γιατί η λέξη του άλφα η τρανή μπορεί να εκδηλώνεται με περισσά συμπτώματα, χειρονομιές, χαρές, δάκρυτα και γέλιαμ μα είναι και της μουσικής σημαντική η στίξη της σιωπής, της παύσης των ήχων, ο ανασασμός που πιότερο μιλάει με άλλες γλώσσες ξενόγλωσσες από τις θορυβώδεις
και λέει τα ίδια πράγματα, μπορεί και πιο μεγάλα.
μην τη φοβάσαι τη σιωπή τη γαλήνια, μόνο της προστασίας.

και από τις δυό κατάστασες
ειναι και η μια και η άλλη εξίσσου σημαντικές και απαραίτητες, φορτίζει η μια την άλληνε σαν παν να ξελιγωθούνε
και το στρουμπουλό μωρό παίρνει τον χρόνο του για να πειράζει τον πάνα

melian είπε...

Λέξη τη λέξη... όπως τα γράφεις είναι.
Η σιωπή είναι πολύ ηχηρή μερικές φορές, μα πρέπει να' ναι έτσι φιαγμένο το είναι σου, που να μπορείς να την ακούς... ή να είσαι περίσσια ευαισθητοποιημένος προς μια κατεύθυνση για να μπορέσεις να την αντιληφθείς.

Τα λόγια σου ακριβά είναι αγαπημένε Κώστα.Σ' ευχαριστώ!

Πέτρος είπε...

γράφεις πολυ όμορφα.

melian είπε...

Σ'ευχαριστώ Πέτρο!
Φωτογραφίζεις πολύ όμορφα....μέρη πολύ αγαπημένα!

iLiAs είπε...

Καλο σαββατοκύριακο melissaki ;)

melian είπε...

Σ' ευχαριστώ, Ηλία!
Όμορφα να περάσεις κι εσύ!
:)