Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007

Ήταν ένα διαφορετικό φθινόπωρο.
Με τους πόθους να έχουν καταλαγιάσει και να αποτελούν ίσως όχι μακρινό, αλλά οπωσδήποτε παρελθόν.
Με το μέλλον να μην έχει κάνει ακόμη την ορμητική του είσοδο.....Δεν είχε περάσει ακόμη εκείνο το σημείο, το χωρίς επιστροφή.
Στα πάντα υπήρχε μία ρευστότητα...... όλα ήταν δυνατά και ίσως αδύνατα ταυτόχρονα. Όλα εξαρτόνταν από μια μικρή κλωστούλα, που μερικές φορές μπορεί να ήταν και απλά μια απόφαση της στιγμής, μία συγκυρία της τύχης, ένα αβέβαιο κάλεσμα από μια φωνή μυστική...

Σ' εκείνο το διάλειμμα...το ανάμεσα σε δύο πράξεις...θυμάμαι έντονα τα χρώματα του φθινοπώρου...
Μοναχικές βόλτες σε χαμηλοφωτισμένα δρομάκια, ανάμεσα σε κρατικά θέατρα και παλάτια. Όλα σε νεοκλασσικό ρυθμό, μέσα σε στρέμματα από γκαζόν γεμάτο από τα φύλλα των φυλλοβόλων που είχαν πέσει.
Τα ίδια φύλλα που αποσπούσαν την προσοχή, όταν ο άνεμος τα έσερνε σε έναν τρελό χορό, την ώρα μιας κοπιαστικής προσπάθειας συγκέντρωσης στην Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη, για την εκπόνηση μιας μάλλον ανιαρής εργασίας...Πώς να συγκεντρωθεί κανείς δίπλα σε μια τεράστια τζαμαρία, απ' όπου η θέα προς το πάρκο ήταν συγκλονιστική....!
Σύννεφα να ταξιδεύουν βιαστικά, ν' αλλάζουν σχήματα και μορφές κάθε λίγο, δέντρα να λυγούν σε κάθε ράπισμα του αέρα, άνθρωποι να προχωρούν νωχελικά μέσα σε όλη αυτήν την παραζάλη...και όλα αυτά βουβά....μέσα από έναν αποστειρωμένο χώρο, όπου κανένας ήχος δεν τάραζε τη σιωπή...σαν ταινία βωβού κινηματογράφου.
Χανόμουν μέσα σε βιβλία και σε λέξεις...ήξερα πως όλα αυτά ήταν ένα διάλειμμα...δεν ήθελα να επιταχύνω τους ρυθμούς καμιάς εξέλιξης...μόνο ν' αφήνω τα πράγματα να κυλούν.
Η αλλαγή, η θεμελιώδης.... για τη συνέχιση της ύπαρξής μου.... είχε ήδη συντελεστεί.
Κι αυτό ήταν μία γνώση που βαθιά είχε χαραχτεί μέσα μου.

6 σχόλια:

genna είπε...

καλημέρα, σήμερα είναι άλλη μέρα, ασε το οξυγόνο να γεμίσει τα πνευμόνια σου, σε φιλώ γλυκό Mελισσάκι, Σάββατο σήμερα, πάντα καλύτερη μέρα...

melian είπε...

κάθε σήμερα είναι κατι νέο...μα και μια συνέχεια του χτες
Σ'ευχαριστώ, Genna, για το γλυκο το λόγο...να'ναι όμορφη και η δική σου μέρα!

Caesar είπε...

Καλημέρα,
μερικές φορές οι συγκυρίες της τύχης, της μοίρας, των αποφάσεων, των επιλογών, ακόμη και η ρευστότητα όλων των γεγονότων στις ζωές μας, επιφέρουν τις τωρινές καταστάσεις που διανύουμε. Δεν είναι εύκολο όμως να διαπιστώσουμε κατά πόσο είμαστε εμείς οι ίδιοι οι ρυθμιστές της πορείας μας, ή αν είναι απόρροια πολλών παραγόντων, φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους.
Οπως πχ είναι, ότι αυτή τη στιγμή γράφω αυτό το μικρό σχόλιο εδώ, που το προκάλεσε όμως η όμοφρη παράθεση των εικόνων και σκέψεων σου elmelissa :)

melian είπε...

Σας ευχαριστούμε αγαπημένε μας Caesar, για το μικρό σας σχόλιο...αλλά δεν τολμούμε να πλατειάσουμε κι εδώ, γιατί φοβούμαστε πως θα σας κουράσουμε:)
Και καθώς εκτιμούμε ιδιαίτερα τις επισκέψεις μιας τόσο ευγενικής και διακριτικής παρουσίας στο χώρο, καθόλου μα καθόλου δεν το επιθυμούμε αυτό.
:)

iLiAs είπε...

..χμ..που καταλάγιασαν οι πόθοι, τώρα είναι αυτό καλό??
αφού έγινε η αλλαγή, δεν μένει παρά να σου ευχηθώ καλή συνέχεια!
..Καλή βδομαδα να εχεις! :)

melian είπε...

Ηλία, καλή εβδομάδα κι από εμένα!
Το κείμενο αναφέρεται σε παρελθόντα χρόνο...
Καλό σου απόγευμα!
:)