Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008




Μικροί, παιχνιδιάρικοι διάλογοι από το βιβλίο του Τριβιζά..."Μαζί":


-Έλα!
-Τι;
-Να κυνηγήσουμε ένα σύννεφο μαζί.
-Και αν το πιάσουμε;
-Θα βουλιάξουμε μέσα του βαθιά και κανείς δε θα μας ξαναδεί.


-Έλα να σου φτιάξω σπάνιο χαρτοπόλεμο.
-Από τι;
-Από τα σπάνια γραμματόσημα της συλλογής μου.
-Ναι, αλλά μετά δε θα'χει σπάνια γραμματόσημα η συλλογή.
-Θα έχεις όμως σπάνιο χαρτοπόλεμο εσύ


-Έλα να φυτέψουμε έναν ηλιόσπορο.
-Πότε;
-Τα μεσάνυχτα.
-Γιατί;
-Για να φυτρώσει ένας ήλιος.


-Έλα να αμολήσουμε έναν μπλε χαρταετό με άσπρα σκουλαρίκια.
-Κι αν μας πάρει μαζί του;
-Γι' αυτό θα τον αμολήσουμε. Για να μας πάρει μαζί του.


-Έλα να φουσκώσουμε το πιο μεγάλο μπαλόνι του κόσμου.
-Κι αν μου σωθεί η ανάσα;
-Θα σου δώσω τη δική μου.



(λίγο μελαγχολική η διάθεση σήμερα, λίγο πριν τα αυριανά γενέθλια....ξαναδιαβάζω βιβλιαράκια δώρα σαν αυτό από το οποίο τα αποσπάσματα... και ακούω ξανά και ξανά τους Voyageurs του Rene Aubry...)


13 σχόλια:

nicon είπε...

Δεν είναι απίστευτος ο τύπος, βρε συννεφάκι...;

[Γενέθλια; Α-χα! ;-)]

Ανώνυμος είπε...

λέω να μην φυτέψουμε τελικά τον ηλιόσπορο
γιατί;
ένα χαμόγελο φτάνει για να φωτίσει ο κόσμος
και που θα βρούμε ένα τώρα;
στο πρόσωπο σου είναι κρυμμένο από παλιά και έχει 34 ακτίνες κλειδαμπαρωμένες
το δικό μου;
το δικό σου μάτια μου, το δικό σου, ναι γειά σου.

και χρόνια καλά

melian είπε...

Μ'αρέσει να με λες συννεφάκι..:)
Είναι όμορφο, είναι στρουμπουλό, είναι ταξιδιάρικο και όποτε το επιθυμεί αλλάζει και χρώμα για να μην είναι ποτέ μονότονο :)

Υποθέτω αγαπημένε Nicon, ότι με τον "τύπο" εννοείς το Rene Aubry...
Άσε, γιατί σήμερα έχω κολλήσει με το συγκεκριμένο κομμάτι.

Καλό σου βράδυ!

melian είπε...

Κώστα, ευχαριστώ για τις ευχές!

...όμως από εσένα δεν περίμενα να ακούσω κατι τέτοιο!
Και βέβαια θα τον φυτέψουμε τον ήλιο. Όχι γιατί ο κόσμος δε φωτίζεται από τα χαμόγελά μας, αλλά επειδή οι ήλιοι είναι μια καλή ευκαιρία για να χαμογελάμε.
Φαντάσου ένα χωράφι με ηλιοτρόπια !
Εκεί θα ήθελα να ήμουν αύριο..
(ξέρω δεν ανθιζουν το καταχείμωνο...αλλά ίσως κάπου στον πλανήτη...;) :)

Καλό σου βράδυ!

nicon είπε...

Ωραίος και ο Aubry, αλλά για τον Τριβιζά το λέω, συννεφάκι! Ή μήπως προτιμάς το σαββοπουλικότερο «συννεφούλα»...;

[Και 34 ακτίνες βλέπω... Μάλιστα...! ;-)]

iLiAs είπε...

..το να μοιράζεσαι κομμάτια του εαυτού σου, το να νοιάζεσαι για τους άλλους είναι πολύ αισιόδοξο και ελπιδοφόρο...έτσι το "εισπράττω" απόψε το κείμενο σου :)
..και το ΄χω τόσο ανάγκη!

Καλο βράδυ melissaki :)

melian είπε...

Συννεφάκι...συννεφάκι :)
Η πρωτη σκέψη ήταν για τον Τριβιζά γλυκέ μου Nicon,αλλά επειδή ξέρω ότι πάντα προσέχεις τη μουσική και θεώρησα ότι μπορεί να σου άρεσε ο Aubry, γι' αυτο το μυαλό μου πήγε στη συνέχεια εκεί.

(Όσο για τις ακτίνες του Κώστα....εκείνον ρώτα.....εγώ δεν ξέρω τίποτα ;) )

nicon είπε...

[Η μη διάψευση θεωρείται ομολογία! :-)]

melian είπε...

Και το μελισσάκι μ'αρέσει εξίσου Ηλία :)
Εγώ να δεις πόσο ανάγκη το έχω αυτό το μοίρασμα !
(Και δυστυχώς δεν μπορώ να μοιραστώ τίποτα ....εννοώ δια ζώσης, γιατί μαζί σας μοιράζομαι πολλά)

Να προσέχεις Ηλία!
Εύχομαι εκεί έξω να μπορείς να μοιράζεσαι αυτά που θέλεις. Και να βρίσκεις ανταπόκριση.
Καλό σου βράδυ και γλυκό!
:)

kostas_patra είπε...

πρόσωπο που γελά, ήλιος που λάμπει.
στη λάμψη τη δυνατή, κλείσε λίγο τα μάτια και αμέσως το φώς του θα χωριστεί, στα σύο, στα τέσσερα, στα οχτώ, ώς τα τριανταδύο, όσα και τα μαργαριτάρια που κρύβονται εκεί μέσα, και να έγραψα 34 συγχώρεσε το λάθος, χρόνια δενήταν, για δόντιαέγραφα, μέτρο του χαμογέλιου

και αν δεν συφωνούμε στα ηλιοτρόπια είναι μιας και ο σπόρος του μετράει την τεμπελιά μας, ο πασατέμπος και η ζωή δεν έχει λεπτό για χάσιμο.

genna είπε...

να φυτέψουμε μια αγάπη...
να βγει τριαντάφυλλο για τη συννεφένια μου...

χρόνια σου πολλά τρυφερό μου Μελισσάκι!

melian είπε...

Πάντα όμορφες οι κουβέντες σου Κωστα. Πάντα σοφές.
Η ζωή δεν περιμένει.Και καλά είναι να το καταλάβουμε και να της χαμογελάμε όσο περισσότερο μπορούμε.
Έχεις δίκιο με το χαμόγελο.
Κάποτε ένας φίλος, που πολύ αγαπώ, μου είπε ότι μερικές φορές με τα λόγια μου του χάριζα ένα χαμόγελο, σαν αυτό που του δημιουργούσε ο ήλιος όταν τον κάρφωνε στα μάτια. Μου θύμισες τα τόσο όμορφα λόγια του.
Είναι όμορφο να είσαι ήλιος για κάποιον. Είναι όμορφο να είναι ήλιος για σένα κάποιος.

Σ'ευχαριστώ και πάλι Κώστα.
Καλή σου μέρα!

melian είπε...

Σ'ευχαριστώ για τη γλυκιά ευχή, Genna!
(για κάποιον μυστήριο λόγο τα μάτια μου είναι λιγο θολά και υγρά...θα επανέλθουν όπως πάντα)

Να φυτέψουμε μία αγάπη λοιπόν....για να γίνει ο κόσμος πιο όμορφος!

Καλή σου μέρα γλυκιά μου, και να είσαι πάντα χαρούμενη κι ευτυχισμένη!