Και όσον αφορά το χρόνο, αυτο με τη μεγαλύτερη διάρκεια..Αυτη που δε μετριέται με ώρες και λεπτά...αλλά με ακινητες στιγμές που γινονται μνημες, σημεια αναφοράς για τον καθενα μας..
Μου θυμισες ενα βιβλιο που διαβασα προσφατα το Μπλουζ για τη Ζέλντα (τη γυναικα του Φιτζεραλντ) Γραφει λοιπον: [Η αγαπη για μενα δεν διηρκεσε παρα ένα μήνα, και αυτός ο μήνας γέμισε ολάκερη τη ζωή μου. Μακάρι να ξέρατε πώς]
7 σχόλια:
Ξαναβρές το φως του μπαγάσα του ήλιου και χαμογελά στη μέρα...
Καλησπέρα Χρύσα και ευχαριστω που μοιράζεσαι μαζί μου τις αισιόδοξες σκέψεις σου.
Πολλά χαμόγελα και από μένα, να είσαι πάντα καλά!
Δίχως το φως του συγκεκριμένου ήλιου θα δυσκολευόμουν πολύ να πορευτώ στη ζωή :)
Καλώς ήλθες Λάκη!
Με τις αισθήσεις μας βιώνουμε τον ανθρώπινο χρόνο, διαφορετικά κάθε φορά...
Κατι πολυ όμορφο μου θυμισες, Caesar, να εισαι καλα...:)
(Κάτι λιγότερο από δυο μερες κλεμμενες όμως απο τον Παραδεισο...)
Tελικά, το "κλεμμένο" είναι μάλλον το πιό όμορφο:)
Και όσον αφορά το χρόνο, αυτο με τη μεγαλύτερη διάρκεια..Αυτη που δε μετριέται με ώρες και λεπτά...αλλά με ακινητες στιγμές που γινονται μνημες, σημεια αναφοράς για τον καθενα μας..
Μου θυμισες ενα βιβλιο που διαβασα προσφατα το Μπλουζ για τη Ζέλντα (τη γυναικα του Φιτζεραλντ)
Γραφει λοιπον:
[Η αγαπη για μενα δεν διηρκεσε παρα ένα μήνα, και αυτός ο μήνας γέμισε ολάκερη τη ζωή μου. Μακάρι να ξέρατε πώς]
Μου ειναι τόσο κατανοητη αυτη η φράση....
Δημοσίευση σχολίου