Ήταν μικρές ελάχιστες αποστάσεις
που γεννούσαν τις διαθέσεις σου
ακίνητη στεκόμουν και τις μετρούσα
όπως και κείνα τα μικρά δευτερόλεπτα
ή μήπως ήταν ολόκληρα λεπτά ;
που ο νους σου απομάκρυνε το άγγιγμα
και με εξοβέλιζε σ' έναν άλλον κόσμο
τόσο μακριά....τόσο κοντά
οι αληθινές αποστάσεις είναι πάντα στο συναίσθημα
...στη σκέψη που τρέχει κοντά σου
...ακόμη και στο βάθος του βλέμματος
ποτέ δε μετριούνται σε μέτρα, χιλιόμετρα και μίλια
.......................................................................
Κι εσύ αγαπημένε που μου ζητάς ένα μυστικό
για να το διαφυλάξεις στην αιωνόβια ανυπαρξία σου.....
Λες και δεν ξέρω πόσο φλύαρα είναι τα δέντρα
Όλο θροΐζουν....όλο θροΐζουν
14 σχόλια:
Mα πως να μην θροϊζουν.. τα ρώτησε κανεις πως είναι να σαι παντα χειμωνα καλοκαιρι με κρύο ηλιο και βροχή στο ιδιο μερος..;
αστε τα τουλαχιστον να θροίζουν.. :)
Καλησπέρα Μαρια !
Δε μας ενοχλουν που θροΐζουν :)
Ένα λογοπαιγνιο ηταν....
Eννοειται πως ηταν λογοπαίγνιο..
Πολλα πραγματα ετσι ειναι στη γραφή..
Μα και γω ετσι απαντησα..
Καλημερα :)
Φλύαρα είναι τα δέντρα, μα έχουν τόσα να πουν. Έλα όμως που σχεδόν κανείς δεν τα ακούει...
Τα δένδρα θροΐζουν αλλά πόσοι έχουν τη σοφία να καταλάβουν τα λόγια τους; Οι αποστάσεις -που δεν μετρούνται σε μέτρα, χιλιόμετρα και μίλια- είναι αυτές που απορροφούν το σιγανό τραγούδι τους. Το φυλάνε στην γλυκιά θαλπωρή του κόρφου τους και εκείνο μαγεμένο απλώνεται σαν καπνός που τυλίγει κάθε σπιθαμή του κορμιού τους – κάθε απόσταση που δεν μπορεί ακόμα και ποτέ να μετρηθεί. Και έτσι απλά εξανεμίζεται…
Καλησπέρα Μαρία!
Χαιρομαι που συνεννούμαστε :)
Να εχεις ένα ομορφο βραδυ!
Μερικοι τα ακούμε Λακη :)
Μπορει να μην τα καταλαβαινουμε πάντα...αλλα τα αφουγκραζόμαστε....και ειναι όμορφο!!!
Αγαπητέ/η Switters
που φερεις όνομα αγαπημενου ήρωα, αγαπημένου βιβλίου, καταλληλου για μουντες μερες σαν και τούτες.
Αφέθηκα στις λέξεις σου να με ταξιδέψουν στους χωρίς αποστάσεις τόπους,εκεί που τα φύλλα σιγομουρμουρίζουν μυστικά που πολλοί λίγοι μπορούν να ακούσουν.
Που πολλοί λίγοι θέλουν να ακούσουν.
Εκεί που κάθε ανασα του ανέμου είναι και μια υπόσχεση, μια ελπίδα...και ίσως αυτο να ειναι το μυστικό που χάνεται στις αποστάσεις.
Σ' ευχαριστω που πέρασες!
..μακάρι να ήταν το μυαλό τόσο δυνατό, να μην τρόμαζε στις αποστάσεις..και τις αποστάσεις να γινόταν να εξαλείψει.
λίγο πριν μπει ο νέος μήνας..καλό ξημέρωμα Ελένη και να σου φέρει χαμόγελα :)
καλό μήνα Μελισσάκι μου!
όμορφη μουσικούλα, στο άνεμο να θροϊζει μυστικά...
γλυκό φιλάκι!
Καλό μηνα, Ηλία!
Και να περνας όμορφα εκει που εισαι!
Καλώς το Gennaki...
ναι, όμορφη μουσικούλα
Φιλάκι κι από εμενα, να περνας όμορφα γλυκια μου!
...Κι είχες πει πως δεν υπάρχει αποσταση για μας, πως δεν μπορεί να υπάρξει...Κι αν σε ρωτούσα ξανά τώρα;
Απροσδιόριστες οι αποστάσεις elmelissa μου. Ο καθένας τις μετρά με τη δική του οπτική, με τα δικά του μέτρα...
pixie καλή σου μέρα!
με μπερδεύει η ερώτησή σου !
φυσικά και ο καθένας βλέπει με τα δικά του μάτια, με τη δική του ικανότητα να μπορει να δει ή να νιώσει.....αλλα γραφω ακριβως αυτό που νομιζω πως καταλαβαινεις κι εσύ. Οι αληθινες αποστάσεις δεν μετριούνται χιλιομετρικά παρα μόνο μόνο με το συναισθημα, με τη σκέψη....καμια φορά και με το χρόνο
Δημοσίευση σχολίου