Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Είναι ώρες που νιώθω να σε αγγίζω ψηλαφητά
κουλουριάζομαι τότε
διπλώνω το λεπτό κορμί μου σ΄ενα μικρό τίποτα
και σε σκέφτομαι

και άλλες σαν τώρα
που αφήνω το μυαλό κενό από κάθε σκέψη να παρασυρθεί από ένα τυχαίο μελωδικό κύμα




το βράδυ θα'ρθω να σου μιλήσω μυστικά στο αυτί
να 'χεις ανοιχτά

5 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

To κύμα θα με φέρει κι η βροχή..
Να κοιτάς πέρα στα βραχια..

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Θυμάται...
τότε που έχτιζε
ανάσα την ανάσα
φιλί το φιλί
σ' ένα σώμα στεγνό
σε μια καρδιά άχρωμη
που της έδινε χρώμα
τώρα υλικά κατεδαφιστέα
ο πόνος βαθύς
χωρίς προοπτική
χωρίς εναλλακτική
στο κάλεσμα της φωτιάς
......................
κι ούτε ένα δάκρυ
για να τη σβήσει
ίσα που πρόλαβες να ντυθείς
τη στάχτη αλλοτινών εποχών.

Καλησπέρα el-mslissa περισεύει να πω πόσο μου άρεσε, να είσαι καλά.

melian είπε...

@ Καλησπέρα Μ.Νικολάου
σ'ευχαριστω για το περασμα σου

@ Σοφία, όμορφοι οι στίχοι σου...σ'ευχαριστω που τους κατέθεσες εδω

genna είπε...

το βράδυ θα'ρθω να σου μιλήσω μυστικά στο αυτί
να 'χεις ανοιχτά

ναι! Μελισσάκι μου μυστικά στ' αυτί

ευχή να έχει ανοιχτά...

φιλώ σε!

melian είπε...

τι γλυκιά που εισαι!

ανοιχτα θα έχει...το ξερω

πάντα ειναι ανοιχτα τα αυτιά μας για τα γλυκα μυστικά

Καλο σου βράδυ κορίτσι!
Όνειρα γλυκά!