Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

παλάτια-κελιά

(Δεν) μου τάζει παλάτια - κελιά, ενώ με τυλίγει με το κορμί του να με ζεστάνει από τη σκοτεινιά της κρύας νύχτας. Δεν είναι μόνο το κρύο που ζητά την αγκαλιά, είναι και το σκοτάδι. Δεν είναι μόνο το γέλιο που θέλει το φιλί, είναι και το δάκρυ.

Κάτω από τη γέφυρα - δε θέλει να μου μιλά....όχι, σήμερα - κάτω από τη γέφυρα.....σιωπή λοιπόν..... κρύβουμε τα κορμιά μας, ενώ αφήνω τις σκέψεις μου πολύχρωμους χαρταετούς να ταξιδεύουν κάτω από τα άστρα. Και καθώς αυτές χάνονται μαζί με όλες τις έγνοιες, γαληνεύω....γαληνεύω...και κοιμάμαι....

Όχι δεν έχει σύννεφα ο ουρανός μου.

( Χτες, αγάπη μου, ονειρεύτηκα τους πιο έναστρους ουρανούς.... και ήμουνα κοντά σου.
Τόσο λαμπερά άστρα, τόσο ευδιάκριτοι όλοι οι αστερισμοί σε κείνον τον ξένο τόπο ...!!!)

Η πάχνη της αυγής μάς ξυπνά και με σπρώχνει πιο βαθιά στην αγκαλιά σου


Απόκληροι.... ζούμε το φόβο μας πέρα από το νόμο και πετάμε το θάρρος μας σε όλο πιο αληθινά βήματα. Από το σήμερα στο αύριο
Μια φωτιά που καίει, η ζωή. Μέχρι την τελευταία σπίθα.


Σου έχω πει για τον δικό μου πλανόδιο ;
Σάββατο πρωί...εγώ κι ο ήλιος στο σεργιάνι....και ξάφνου εκεί...οδηγημένη στα τυφλά μου βήματα.... ένας βρόμικος κουρελής, τα κουρέλια σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, μια γενειάδα σαν το Θεό - έλα τώρα μη με κοροϊδεύεις, πάντα με γενειάδα δεν παριστάνουν το Θεό ; -μα τι όμορφος που ειναι; ....σαν παραδείσιο πουλί μέσα σε τόση ομοιομορφία .... ένα φλάουτο στο στόμα, και γύρω του 5-6 τεράστιοι σκύλοι, Θεέ μου τι μεγάλοι σκύλοι!!!

σα να έχουνε μαγευτεί.....

Μμμμμμ.... Ο μαγεμένος αυλός....Ο μαγεμένος αυλός του 21ου αιώνα....


Ήθελα να κάτσω να τον ακούω για ώρες. Για ώρες....

Και θα μπορούσα να γράφω για ώρες....για ώρες...

Γιατί σ'αυτό το παραμύθι βούτηξα μέσα. Εικόνες, όνειρα, αναμνήσεις....όλα μπλέχτηκαν γλυκά.


Ευχαριστώ τη Λίνα που με κάλεσε σε αυτο το παιχνίδι των λέξεων. Αρχικά νόμιζα πως δεν μπορούσα να γράψω κατά παραγγελία, μια που γράφω ημερολογιακά και όχι παράγοντας λογοτεχνικά κείμενα, έστω και απλά...αλλά σήμερα μου φάνηκε μάλλον εύκολο.

Οι λέξεις που έπρεπε να εντάξω ήταν οι λέξεις: σύννεφα, δάκρυ, κελί, φωτιά, νύχτα

Αν θέλουν το συνεχίζουν οι genna, pixie και kioy με τις λέξεις : αδράχτι, σεληνόφως, κοχύλι, σύρτης, ξερολιθιά. Αν θέλουν...αν έχουν διάθεση...

16 σχόλια:

iLiAs είπε...

..καλο μήνα με εμπνεύσεις, χαμόγελα, έναστρο ουρανό, γαλήνια ψυχή :)

Καλο απογευμα Ελένη :)

melian είπε...

Καλό μήνα, Ηλία :)

Τι όμορφες ευχές! Σου τις ανταποδίδω όλες ...ό,τι και να πρόσθετα θα ήταν λίγο.

Να είσαι πάντα καλά !

Λινα είπε...

Melian μου σε ευχαριστώ ειλικρινά πολύ για άλλη μια φορά που αποδέχτηκες την πρό(σ)κληση μου.

Υπέροχο το κείμενο σου.
Μαγική η λάμψη των αστεριών, μαγική και η δύναμη των λέξεων σου.
Και η μουσική που επέλεξες αγαπημένη.

Καλημέρα:-)

lakis είπε...

Όμορφα έγραψες. Αληθινές οι εικόνες που δημιούργησες. Συνέχισε έτσι. Μέρα καλή

genna είπε...

Yπέροχο!!!!!!!

γράφεις όμορφα Μελισσάκι μου!

...

φιλάκι!

Ανώνυμος είπε...

Αν εδω, δημοσια γραφεις τοσο ομορφα κειμενα, αναρωτιεμαι (οχι χωρις μια μικρη - καλοπροαιρετη - ζηλια) ποσο ομορφα θα ειναι τα κειμενα που στελνεις στον αγαπημενο σου. Οταν μιλας μονο σ' εκεινον.

Υ.Γ. Οι πλανοδιοι παντα μαζευουν σκυλια γυρω τους. Ειναι και οι δυο αδεσποτοι και ανενταχτοι σ' αυτην την κοινωνια.

melian είπε...

Καλησπέρα Λίνα !
Όντως πρόκληση...αλλά χτες έμοιαζε εύκολο να γράψω για όσα με ακουμπούσαν.

Σ'ευχαριστω για τα καλά σου λόγια.
Όσο για τη μουσικη ....σταθερή επιλογή όταν πρεπει να πλέξω ήχο με όνειρο.

melian είπε...

Λάκη Καλησπέρα, στη μακρινη Ταϊλάνδη, με τις εξεγέρσεις.

Σ'ευχαριστω για όσα μου γράφεις.΄

Καλά να περνάς :)

melian είπε...

Genna...βρίσκεις ;;;
Χαίρομαι!

Σ'ευχαριστω πολυ!

Καλό σου απόγευμα,κορίτσι:)

melian είπε...

Jolly Roger ζωντας πάντα στην ασφάλεια μιας κανονικής, όπως θα την χαρακτήριζε η κοινωνια, ζωής, οι clochard ασκουσαν και ασκουν μια γοητεία πάνω μου.
Από την άλλη νιώθω μια ψυχική συγγένεια μαζι τους...το ανένταχτο που αναφέρεις..

Σ'ευχαριστω για τα καλά σου λόγια, αλλά απ' όσο ξερω οι πειρατές έχουν πάντα τις πιο ωραιες γυναίκες...δεν αρκεί αυτό; Πρέπει να γραφουν και ωραία γραμματα ;

(μου φαίνονται λίγο πλεονέκτες ;) )

Ανώνυμος είπε...

Ναι, το ανενταχτο ;-)

Ειναι αληθεια οτι οι πειρατες εχουμε τις πιο ομορφες γυναικες, αν και τις περισσοτερες φορες μας αρκει η θαλασσα.
Αρα δεν προκειται για πλεονεξια. Δεν ζητησα κατι παραπανω απο αυτο που εχω.

Ακομα και ο πιο θαλασσοδαρμενος πειρατης συγκινειται οταν παιρνει ομορφα λογια απο την αγαπημενη του. Διαβασα τα δικα σου λογια και καλοτυχισα [*] εκεινον που αγαπας. Σκεφτηκα ποσο τυχερος ειναι.

[*] με την εννοια που δινει ο Ομηρος στο ρημα.

melian είπε...

Δύναμη που έχουν οι λέξεις και ο απόηχός τους !
Αυτο σκεφτόμουν με τα τελευταια σου λογια πειρατη.

Ελπίζω να μην παρεξηγησες την πειραχτική μου διάθεση, γιατι σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να σε χαρακτηρίσω και μάλιστα αρνητικά.

Έχεις δίκιο. Όλοι μας χρειαζόμαστε λεκτικά χάδια. Μακάρι να είμαι ικανή να τα προσφέρω....κι από την καρδιά μου σου εύχομαι να τα πάρεις πολλαπλάσια.

Ανώνυμος είπε...

από τα διαμαντάκια σου κι αυτό
να το φοράς στο λαιμό
παρέα με τα άλλα

έτσι ακριβώς σε χαίρομαι

melian είπε...

Κωστη μου με τιμά ο λόγος σου!

Και χαίρομαι που με κάποιον τρόπο σε ακουμπησε. Τελικά όταν μιλώ από καρδιας..δεν κρυβεται

Η χαρα δική μου, να περνας!

Φιλια πολλά

fish eye είπε...

ποσο ομορφα ακομη μπορεις να γραψεις μου λες;

ο πλανοδιος σου, ο μαγεμενος αυλος, χιονι, χριστουγεννα..

φιλιιι

melian είπε...

Καλώς τη φεγγαρένια!
Αν το λες εσυ αυτο...να το πάρω πάνω μου; :)

Όχι...όχι.. γράφω απλά. Αλλά ένας έπαινος, ένας καλός λόγος πάντα μας ευχαριστει.
Να είσαι καλά !

φιλι γλυκό